ImageEnkele maanden geleden bezocht ik met enige leden van het moderamen van onze gemeente de wat in het Engels heet Global Leadership Summit. Deze term staat voor de jaarlijks terugkerende leiderschapsconferentie die georganiseerd wordt door Willow Creek Nederland (WCN). Een organisatie die aangesloten is bij de uit de Verenigde Staten afkomstige Willow Creek Association. WCA heeft ruim 13.000 lidkerken in meer dan 35 landen, die meer dan 95 verschillende denominaties vertegenwoordigen. Er worden tienduizenden kerkleiders getraind en ieder jaar miljoenen boeken en dvd?s uitgezet ter ondersteuning. Ik wil van deze conferentie graag een en ander met u delen.

Leiderschap is een belangrijk begrip binnen Willow Creek. Niet als doel op zich maar met oog op de verbreiding van het Koninkrijk van God. Of zoals Willow Creek dat onder woorden brengt: Buitenkerkelijken (ongelovigen) tot volledig toegewijde volgelingen van Jezus Christus maken. Waarbij zij verwijst naar Matteüs 28:19-20: Ga dus op weg en maak alle volken tot mijn leerlingen, door hen te dopen in de naam van de Vader en de Zoon en de heilige Geest, en hun te leren dat ze zich moeten houden aan alles wat ik jullie opgedragen heb. En houd dit voor ogen: ik ben met jullie, alle dagen, tot aan de voltooiing van deze wereld.
Nehemia
Visie, doelen, subdoelen, sturen, bijsturen, motiveren. Zijn dat nu de woorden die in de gemeente van Christus thuishoren? Binnen de ruimte van de gemeente hebben we toch te maken met inkeer, vergeving, genade, leiding door de Heilige Geest? Een prachtig voorbeeld uit de Bijbel waaruit blijkt dat leiderschap en leiding door de Heilige Geest elkaar niet uitsluiten maar met elkaar in verbinding staan is de persoon Nehemia. Mocht u zich daar verder in willen verdiepen dan raad ik u het al weer enige tijd geleden (1997) verschenen boek ?Opbouwend leiderschap? van J.I. Packer aan. Dit geschrift heeft als ondertitel ?Wijsheid uit het boek Nehemia? en toont ons de pastorale leider Nehemia. We bemerken zijn toewijding, zijn geestdrift, geduld en wijsheid. En we lezen over de doelstellingen die hij formuleert en de energie die hij in het project (herbouw van de muren van Jeruzalem) steekt. Nog onlangs vertelde een ouderling mij over een gemeente waarvoor hij toen in de kerkenraad zat en waaraan toen veel te herstellen viel. De kerkenraad had in die tijd veel vruchten mocht plukken van het boek Nehemia!

Financieel
Na deze inleiding keren we terug naar de conferentie. Die had ons zeker wat te bieden. Gewoontegetrouw werd de conferentie geopend met een (video)toespraak van Bill Hybels, de leider van de WillowCreek Community Church (WCCC), waar hij zijn concept van gemeentegroei en gemeenteopbouw in praktijk brengt en van waaruit hij dat concept al jaren wereldwijd uitdraagt. Hybels sloot aan bij waar ook de kerk vandaag de dag niet omheen kan: de kredietcrisis. De WCCC kreeg te maken met een behoorlijke instorting van donaties. Een zakenman die aankondigt dit jaar zijn donatie van enkele tonnen(!) niet te kunnen overmaken, dat hakt er behoorlijk in. En deze zakenman was niet de enige. Het bleek nodig de gemeente financieel onder de loep te nemen. Stel dat we 50% minder inkomsten hebben, met welke activiteiten gaan we dan stoppen? En welke activiteiten indien de inkomsten met 75% dalen? Gelukkig is het effect van de crisis in onze gemeenten over het algemeen niet zo groot. Toch is het volgens mij niet verkeerd binnen de gemeente zo?n financi?le crisis te veronderstellen om vervolgens na te gaan welke zaken in dat geval absoluut in stand gehouden en welke activiteiten gestaakt moeten te worden. Sterk in het verhaal van Hybels is dat de kerk haar positie moet innemen als de hoop van de wereld en dat zij zich moet richten op het aanpakken van nood. Zo zegt hij: sommigen zullen voor het eerst gaan ontvangen en dat maakt nederig. Anderen zullen meer moeten doen dan voorheen en dat maakt mededeelzaam. Juist in tijden van crisis is zij geroepen om de kerk te zijn die ze moet zijn. En dat kan betekenen dat die kerk of gemeente (voorlopig) haar eigen agenda opzij schuift. Wat mij zeer aanspreekt in deze benadering is de flexibiliteit. Flexibiliteit met oog op het dienstbaar kunnen zijn. Zit een gemiddelde kerkenraad of commissie van beheer hier op te wachten? Ik betwijfel het. Maar Hybels daagt ons uit om met de bril van de dienstbaarheid en met oog voor prioriteit naar onze financi?n te kijken.

Veranderen
Dat blijft lastig: veranderen. We hechten over het algemeen aan gewoonte. Professor Gary Hamel houdt ons tijdens de conferentie het volgende voor: visies worden strategie?n, strategie?n worden omgezet in gewoonten en gewoonten in tradities. Iets nieuws bedenken is niet moeilijk. Om iets bestaands aan te passen, dat is wel moeilijk. Vaak ontbreekt de kracht om nieuwe initiatieven te nemen na teleurstellingen en kan een sfeer van gelatenheid ontstaan. Welke onderdelen of activiteiten zijn er de laatste 5 jaar niet veranderd? Het is goed om dan kritische vragen te stellen! Denken we nog wel na over waar we mee bezig zijn of doen we iets omdat we het altijd al zo gedaan hebben? Zou dat ook kunnen gelden voor de manier waarop we onze kerkdiensten inrichten? Wil je die vragen beantwoorden dan zullen stellingen verlaten moeten worden. Om dan v??r de stellingen na te gaan wat er werkelijk leeft in en buiten de gemeente. Een mooie uitdaging!

Aangrijpend
Indruk maakt het optreden van Wess Stafford, directeur van Compassion International, een van de grootste christelijke ontwikkelingsorganisaties ter wereld die hulp biedt aan meer dan ??n miljoen kinderen in vijfentwintig landen. Stafford vertelt over de pijn die hij als kind moest ondergaan en getuigt hoe God hem dwars door dit lijden heen dienstbaar maakte aan het zwakke, aan de armen en de kinderen. Deze spreker grijpt je bij de keel, nee beter: bij het hart. Stelt vragen aan de wortel van je bestaan: Ben jij werkelijk bewogen met mensen? Raakt het je nog? Ben je bereid om te lijden? Waarom doe je wat je doet? Dit zijn overigens vragen die uiteraard niet alleen door (potenti?le) leiders beantwoord moeten worden maar door elk mens. Stafford raakt de kern als hij het daarbij heeft over vergeving. Het is belangrijk voor wie leiding geeft telkens vergeving te zoeken en te vinden om vanuit ontvangen vergeving ?nderen te kunnen leiden. Zo krijgen we huiswerk mee. 2 Korinti?rs 1:3-4: Geprezen zij de God en Vader van onze Heer Jezus Christus, de Vader die zich over ons ontfermt, de God die ons altijd troost en ons in al onze ellende moed geeft, zodat wij door de troost die wijzelf van God ontvangen, anderen in al hun ellende moed kunnen geven. Inderdaad het werk van Gods Geest en leiding geven liggen dicht bij elkaar.

Groningen                                     
N. Vennik