In een van de laatste jaren van mijn middelbare schooltijd was er op mijn school een avond waar twee overlevenden van de Tweede Wereldoorlog spraken. Floris Bakels en dominee Poort. Die avond heeft een onuitwisbare indruk bij me achtergelaten. Van Floris Bakels had ik toen net zijn boek ‘Nacht und Nebel’ gelezen. Ik was diep geschokt over de gruwelijkheden waarover hij vertelde. Op die avond op school vond ik het ongelooflijk indrukwekkend om te merken dat hij geen bittere man was geworden. Alles wat hij vertelde was er op gericht dat hij met ons wilde delen dat dit nooit meer mocht gebeuren. Meerder keren herhaalde hij die avond de zinnen die op verschillende plekken bij monumenten staan: ‘Nooit meer, nie wieder, plus jamais’.

Namens de roepende kerk van Hoogeveen verzorgt ds. J.W. Moolhuizen de opening. Er wordt gelezen uit Jesaja 43:16 en Johannes 14:3-4. Nadat ds. Moolhuizen is voorgegaan in gebed, zingen we uit Psalm 25.

Nadat de lastbrieven zijn onderzocht, neemt het moderamen plaats (preses: ds. A.A.L. Aalderink, scriba: ds. J.R. Bulten en assessor: ds. A.C. van der Wekken).

Bethlehem

Wanneer je iemand vraagt enkele Bijbelse plaatsnamen te noemen, is de kans groot dat naast Jeruzalem ook Bethlehem een plaats krijgt in het rijtje. En wie de kans krijgt Israël te bezoeken zal toch ook graag Bethlehem bezoeken. Immers: het is de plaats waar onze Heer Jezus Christus is geboren. Bethlehem kent dan ook verschillende toeristische attracties rond de geboorte van Christus. Er zijn verschillende kerken en kathedralen, die rond het leven van het kind Jezus zijn gebouwd.

Psalm 72  en een paradijselijke oase

In het Nieuwe Testament lezen we een aantal benamingen of typeringen van de kerk, de christelijke gemeente.

Paulus heeft het over ‘het huisgezin van God’ en ‘het volk van God’ of ‘Gods bouwwerk’. Petrus noemt het ‘Gods kudde’.

In de lijn van Psalm 72 noem ik de kerk ‘de paradijselijke oase’, een dubbele benaming voor dezelfde situatie zal later op de nieuwe aarde blijken, maar nu helaas nog niet. Er is werk te doen.

 

Inleiding.

In de afgelopen periode hebben wij stil gestaan bij verschillende onderwerpen die op de komende Generale Synode zullen worden besproken. Wij begonnen deze serie artikelen met een analyse over de verschillende vormen van kerkbestuur. De kerk heeft, zo stelde de wetgever, een grote vrijheid van ‘self – government’, dat wil zeggen inrichting en bestuur van het kerkgenootschap. In ons kerkverband werken wij vanuit het zgn. presbyteriaal – synodaal stelsel. Binnen dit stelsel zijn er naast een (of meerdere) predikant(en), ouderlingen en diakenen actief die elk een eigen taak en verantwoordelijkheid hebben, en samen de kerkenraad vormen.

 

Commentaar

  • Nieuw leven 2024-04-19 17:47:34

    In januari begint het al: het wordt weer langer licht en de sneeuwklokjes gaan bloeien, en even...

  • Post 2024-04-06 07:36:05

    De laatste tijd valt het mee, maar het komt regelmatig voor dat de post wat vertraging heeft....

  • Lijdenstijd 2024-03-23 18:53:26

    Met de lijdenstijd lijkt onze samenleving niet uit de voeten te kunnen. Hoe anders is dat met...

  • Leipzig en Navalny 2024-03-07 19:01:01

    Vorige week waren mijn vrouw en ik een paar dagen in het voormalige Oost-Duitsland op bezoek bij...