Op 5 oktober kwam de classis Leeuwarden in een voortgezette classisvergadering bijeen. De vergadering begon om 16.00 uur in Harlingen. Het tijdstip was bijzonder. Meestal begon een classisvergadering in de ochtend. Dit keer was gekozen voor een andere aanvangstijd om meer ruimte te bieden aan leden van kerkenraden om afgevaardigd te zijn, zonder daarvoor een hele dag vrij op te hoeven nemen. De spannende vraag was wel of deze vergadering op een fatsoenlijke tijd kon worden afgesloten.

De koster van de CGKv Harlingen verwelkomde de afgevaardigden hartelijk met goede koffie en cake. Ds. A.C. van der Wekken opende de vergadering met een meditatie over de bekende woorden van de Heere Jezus uit het boek Openbaring: ‘Zie, ik maak alle dingen nieuw’.

Spreekt het ons moderne mensen vandaag de dag nog aan? Luthers vraag: ‘Hoe word ik rechtvaardig voor God?’ Of zijn we beter af zonder die zware vraag?

Schuld, zonde, houden christenen zich daar nog  mee bezig? Of zitten we, áls we het naar ons idee flink verprutst hebben, al gauw bij een psycholoog om de oorzaak te zoeken in een slechte jeugd? ‘Het’ moet toch ergens vandaan komen?

Onlangs ben ik samen met enkele documentairemakers op reis geweest naar Ethiopië. We hebben daar heel bijzondere dingen gezien en meegemaakt.

We zagen bijvoorbeeld het zogenoemde ‘Nieuw Jeruzalem’ in Lalibela. Elf kerken in de rotsen uitgehouwen en onderling met elkaar verbonden. Negenhonderd jaar oud zijn ze en ze zijn nog altijd in gebruik. Axum in het Noorden van Ethiopië is ook een bijzondere plaats. Daar wordt volgens Ethiopische overlevering de Ark van het Verbond bewaard. Hij is door Menelik, de zoon van de koningin van Sheba en Salomo, naar Ethiopië gebracht. Een spannend verhaal, maar niemand mag hem zien. Alleen de monnik die hem dag en nacht bewaakt. Een andere bijzondere plek is een kloostercomplex op een rots. Na een eindeloos lange, in de rotsen uitgehouwen trap, moeten we de laatste vijftien meter met een touw naar boven klimmen. Het een was nog bijzonderder dan het ander. En toch… iets wat me het meest is bijgebleven is een ontmoeting met een kind.

De eerste zes maanden staan met name in het teken van het leren van de taal en de cultuur. Elke week heb ik twintig taallessen met huiswerk. Daarnaast heb ik ook een keer een cultuurles gehad, wat erg verhelderend was. Het ging met name over de verschillen tussen de culturen en waar we dan op moeten letten.

Tijdens de lessen komen ook zo nu en dan culturele dingen aan bod. Zo vertelde een lerares een keer over diverse culturele gebruiken en bijgeloof. Het ging onder meer over heilige plaatsen op het platteland waar de mensen ver bij vandaan blijven.