Maar Ik zeg u …(1)

Jezus ontleende het onderwijs dat Hij gaf, voor een belangrijk deel aan de wet van Mozes en de uitleg daarvan door de profeten. Maar de Heiland bleef niet staan bij letterlijke teksten uit oude geschriften, en de uitleg die de schriftgeleerden daarvan gaven. Hij wilde dat de zijnen de diepste bedoeling van de wet van God zouden verstaan.

Christus deed in zijn bergrede een zestal uitspraken die uit twee delen bestaan: een constatering, en eigen onderwijs (Mat.5,21-48). Dat onderwijs leert wat God echt bedoelde met zijn wet. Je bent daaraan niet trouw als je blijft staan bij de letterlijke betekenis van die woorden, of je eigen invulling daarvan. Pas wie de bedoeling van God echt ter harte neemt, is trouw aan de wet en de profeten. Zijn gerechtigheid is dan groter dan die van de schriftgeleerden en de farizeeën (5,20), die van zichzelf beweerden dat zij trouw waren aan de wet en de profeten, maar dat ondertussen niet waren.

Andries Koens is lid van de CGK Ichtus te Urk. De catechisatielessen in deze gemeente worden als regel gegeven door twee catecheten. Hij doet dit samen met een oud-visserman, doorpekeld in de Schrift!

De Ichtuskerk is een grote, kinderrijke gemeente, dus het aantal catechisatiegroepen is groot.

Het geven van catechisatielessen is geen simpele taak. In onze gemeente zijn er tientallen catecheten die allemaal op hun eigen wijze vorm proberen te geven aan het doorgeven van het evangelie aan de jonge leden van de kerk.

Op de bonnefooi naar Kenia. Er lag enkel een uitnodiging van een Evangelische Gemeente te Naïrobi. Twee twintigplussers, Roan Drost uit Veenendaal (PKN) en Luuk Salomons uit Hoogeveen (CGK) gingen erheen.  

En zo vertrokken die twee op donderdag 13 juli. Nog zonder zorgen. Met het vliegtuig. Eerst naar Turkije en toen naar Kenia. Om twee uur ’s nachts (14 juli) kwamen ze in Kenia aan en zouden ze om vijf uur ’s ochtends worden opgehaald door de bisschop die hen had uitgenodigd.

Luuk en Roan zijn twee vrienden die elkaar in 2015 hebben leren kennen tijdens hun tussenjaar op de bijbelschool van Royal Mission. Luuk is in het dagelijks leven verkoper en orderpicker. Roan rondde onlangs een bijbelschool in Londen af. Beide doen regelmatig aan straatevangelisatie, willen graag Gods koninkrijk zichtbaar maken op aarde en helpen bij conferenties.

Veel mensen en vooral jongeren hebben last van keuzestress. Je moet zoveel keuzes maken in het leven, dat je er steeds meer moeite mee krijgt. En dat gaat niet alleen over grote en belangrijke beslissingen die invloed hebben op je hele leven. Alle keuzes kunnen zorgen voor stress, omdat er zoveel – oneindig veel – te kiezen is.

Vroeger mochten mijn broers, zus en ik op zaterdagochtend televisie kijken. Er was maar een zender waar we naar keken, en we keken alles wat erop kwam. Soms was dat iets wat mijn zusje leuk vond, soms was het meer geschikt voor mijn broers en mij. Maar we keken samen een uur of twee televisie. Inclusief de reclames die af en toe tussendoor kwamen. Tegenwoordig is televisie kijken er al nauwelijks meer bij. En als dat al gebeurt, dan kun je pauzeren, terugkijken, <<cursief>>on demand<<einde cursief>>kijken – de keuze is reuze. Dat lijkt heel mooi. Maar het is niet alleen maar mooi. Ook onze kinderen mogen op zaterdagochtend televisie kijken. De voorwaarde daarbij is dat er één scherm aanstaat. Dus: samen kijken en niet allemaal je eigen programma zoeken op televisie en tablet. Dat is niet zo gemakkelijk. Maar ook als onze oudste alleen iets moet uitkiezen, duurt dat soms zo lang dat de televisietijd al bijna op is tegen de tijd dat hij iets heeft uitgekozen. Of hij kijkt de eerste tien minuten van drie of vier verschillende series om toch weer wat anders te kiezen… Als het even niet helemaal bevalt, dan kies je gewoon wat anders. Met als gevolg dat je niets helemaal kijkt en heen en weer blijft ‘zappen’. Ook als je acht bent, kun je al last hebben van keuzestress.