In september 2015 schreef ik een commentaar in het Kerkblad voor het Noorden. Eind 2014 telde de wereld circa 60 miljoen vluchtelingen. Onvoorstelbaar! Ik noteerde in mijn column dat de kerk ‘met alle kracht voor de lijn van de barmhartigheid’ moet kiezen. En als het ging om de vluchtelingen schreef ik: ‘Ze zijn welkom’.

Vandaag zou ik dat commentaar opnieuw kunnen schrijven. En toch ik zou er vandaag ook het een en ander aan toe willen voegen. ‘Het boek Ruth staat vol van vluchtelingenwerk’, is één van mijn zinnen die ik nu herlees. Maar er staat nog een bijzonder zinnetje, niet in mijn commentaar maar in de Bijbel. Namelijk wat Ruth zegt tegen Noömi: ‘Vraag me toch niet langer u te verlaten en terug te gaan, weg van u. Waar u gaat, zal ik gaan, waar u slaapt zal ik slapen; uw volk is mijn volk en uw God is mijn God. Waar u sterft zal ik sterven, en daar zal ik begraven worden. De HEER is mijn getuige: alleen de dood zal mij van u scheiden!’ (Ruth 1:16-17). En Ruths zoon werd de opa van koning David…

Voelt u zich wel eens alleen? Het is alsof geen mens je begrijpt. Je hebt geen echt contact met anderen.

Je voelt je verlaten. Eenzaam. Alleen tussen de mensen. Dat kan dus. Thuis in je gezin, op je werk, in de kerk. Ja, ook in de kerk kan het kil en eenzaam zijn. Het doet zeer wanneer je dat moet constateren. Ligt het aan mij? Sluit ik me af van de anderen omdat ze niet bij mij passen? Of komt het doordat ze mij in een keurslijf willen persen en ik daar niet tegen kan?

Het zal in 2011 geweest zijn dat de hal van ons kerkgebouw verbouwd werd. Het resultaat bestond uit een frisse hal, in grijs-witte tinten. Tijdens mijn cursus glas in lood bij Glasatelier Lisette Martens ontstond het idee iets kleurigs toe te voegen. Vele tekeningen en vele uren knutselen later resulteerde dit in een veelkleurig kunstwerk.

De regenboog staat voor het verbond dat God met ons sloot, na de zondvloed. Het ene uiteinde staat vast op de grond, als teken dat het een vaste belofte is. Het andere einde van de boog is einde-loos; de belofte is van onbeperkte duur.

Op woensdag 15 maart kwam de classis Zwolle in voortgezette vergadering bijeen op Urk. De classis was nl. eerder dit jaar al bijeen geweest voor het afnemen van een tweetal examens. Meestal wordt voor de vergaderingen gebruik gemaakt van het kerkgebouw van Urk (Ichthus), maar dat was deze woensdag in gebruik als stemlocatie voor de Tweede Kamerverkiezingen. Daarom was de classis uitgeweken naar het kerkgebouw van Urk (Eben-Haëzer). Zou dit nu ook betekenen dat aan de afgevaardigden stenen (“eben”) voor vis (“ichthus”) zou worden gegeven?

In zijn gebed bij de opening memoreerde de preses, ds. Uitslag, o.a. een aantal ambtsjubilea (ds. Van Heteren 40 jaar, ds. Van der Veer 50 jaar, ds. Brons 60 jaar), en het overlijden van ds. Starreveld en van een ouderling uit Urk (Maranatha), die nog maar 48 jaar oud was.