Het is bijna kerst. En als er iets bij kerst hoort dan zijn het toch wel kerstliedjes? Het “Komt allen tezamen” wordt afgewisseld met “Stille nacht, heilige nacht”. In die rij hoort toch ook het lied “Ere zij God”. Maar wat zingen we eigenlijk in dat lied? Pak nu die laatste regel: “Vrede op aarde, in de mensen een welbehagen.”

Achtergrond

Eerst kort de achtergrond van dit lied. Het lied verscheen voor het eerst in druk in 1857 in de zangbundel Het nachtegaaltje, onder de titel Kerslied (sic). De bundel was samengesteld door tekstdichter Isaac Bikkers (1833-1903). Bij het Kerslied werd geen tekstschrijver vermeld, wel een componist, F.A. Schulz. Vanaf de jaren dertig van de vorige eeuw kwam het lied ook in officiële zangbundels terecht en werd het in de kerkdiensten gezongen. Het is een geliefd lied voor velen. Maar die laatste woorden lijken soms wel uit de toon te vallen. Want gaat het hier over mensen van het welbehagen, mensen die van goede wil zijn? Bij wie hoort het woord welbehagen?

 

In 2021 verscheen het boek 'Maria' van de hand van Arnold Huijgen. In eerste instantie leek het een bijzondere keuze voor een protestants theoloog, Maria was toch vooral aanwezig in de Rooms-katholieke traditie. De protestantse traditie heeft het vooral over de Zoon van Maria, Jezus Christus. In het boek wordt al snel duidelijk dat Maria in onze traditie te weinig aandacht heeft gekregen.

Het boek is tijdens de corona-tijd geschreven mede om de wereld te helpen een weg te vinden in een pandemie. Het gaat dan met name om troost en perspectief. Inmiddels is de corona-tijd gelukkig al enige tijd verleden tijd, niettemin is het boek hoogstactueel en zeer geschikt voor geïnteresseerde gemeenteleden om meer over Maria te weten te komen en vooral om onder de indruk te komen van grote dingen die de machtige God aan haar gedaan heeft.

 

Er staat een verhaal in de Bijbel over een engel waar ik altijd een beetje om moet lachen. De engel, ‘wonderlijk’ is zijn naam, komt op zeker moment bij de vrouw van Manoach. Hij brengt een bijzondere en blijde boodschap: het kinderloze echtpaar zal een zoon krijgen. En niet zomaar een, nee, hij zal een Nazireeër zijn. Speciaal gezant van de Heer. Simson is zijn naam. De engel geeft de vrouw de nodige instructies en gaat weer weg. De vrouw, hoe ze heette wordt niet eens vermeld in dit verhaal, gaat naar haar man en vertelt wat er is gebeurd. En dan komt het humoristische samenspel tussen Manoach en de engel.

‘He Ari, wat zit je nu te dagdromen. Het is hier nog een bende in huis, zou je niet eens je handen uit je mouwen steken.’ Ari kijkt zijn vrouw aan. Zo’n twintig jaar zijn ze nu getrouwd, hij en zijn Tabi – Tabitha heet ze eigenlijk voluit, maar ja, zo noemt hij haar al jaren niet meer. Tabi – het was eerst een koosnaampje, iets liefs tussen hun tweeën. Langzamerhand is het meer een gewoonte dan een liefkozing geworden.

Nog even en dan is er weer een jaar voorbij.
Het lijkt alsof de zon moe is geworden van het schijnen. Hij laat zich al dagen achtereen niet meer zien. De dagen zijn kort en de nachten lang.
Kerst is heel dichtbij.
Ik dwaal een beetje door de stad. Neem de versieringen, gehangen boven de straten, in mij op. Blijf dan staan bij een etalage die me door zijn lichtjes trekt.
Even later leg ik de gekochte boodschappen op de keukentafel.

Commentaar

  • Nieuw leven 2024-04-19 17:47:34

    In januari begint het al: het wordt weer langer licht en de sneeuwklokjes gaan bloeien, en even...

  • Post 2024-04-06 07:36:05

    De laatste tijd valt het mee, maar het komt regelmatig voor dat de post wat vertraging heeft....

  • Lijdenstijd 2024-03-23 18:53:26

    Met de lijdenstijd lijkt onze samenleving niet uit de voeten te kunnen. Hoe anders is dat met...

  • Leipzig en Navalny 2024-03-07 19:01:01

    Vorige week waren mijn vrouw en ik een paar dagen in het voormalige Oost-Duitsland op bezoek bij...