In de week van Hemelvaart mocht ik samen met zeven jonge(re) gemeenteleden vijf dagen op reis. We vertrokken op woensdagochtend heel vroeg met als bestemming Taizé, een klein dorpje in Frankrijk waar een grote kloostergemeenschap gevestigd is. De gemeenschap zelf bestaat uit ongeveer 90 broeders. Wat er groot aan is, is dat deze gemeenschap een plaats van reflectie, gebed en inspiratie wil bieden aan jongeren uit de hele wereld. Er zijn barakken, er zijn kampeervelden met toiletgebouwen en er is een grote keuken waar elke dag voor duizenden jongeren eten bereid kan worden.

 

Nog steeds ben ik aan het bijkomen van de kroningsplechtigheid van Charles III. De begrafenisplechtigheid van Elisabeth II, vorig jaar, is ook nog altijd in mijn gedachten. Wat een getuigenis was dat. Er werd iemand begraven die haar koningschap als een roeping had ervaren en die aan die roeping trouw was geweest. Tot het einde toe. De hele wereld was getuige. Velen hadden toen het gevoel dat er behalve een koningin, ook een tijdperk werd begraven. En nu was daar de kroning.

 

Het nieuwe jaarboek van de Christelijke Gereformeerde Kerken is weer uit. Alle ge-update telefoonnummers, adressen, enzovoorts zijn weer te vinden in dit jaarboek. De redactie zal er altijd een boel werk van hebben om alles te verzamelen. Als het nieuwe boekje in je handen ligt, blader je het zo af en toe eens even door en lees je het een en ander. Je gaat op zoek naar bepaalde gemeenten en leest het jaaroverzicht van het afgelopen jaar.

Deze week, op 4 mei, herdenken we de doden uit de Tweede Wereldoorlog, de slachtoffers die vielen tijdens de koloniale oorlog in Indonesië, en degenen die daarna nog omkwamen tijdens oorlogssituaties en vredesmissies, waarbij Nederland betrokken was. We denken dan natuurlijk vooral aan de Joden, maar ook aan Sinti en Roma, en natuurlijk aan al die mensen uit het verzet en anderen, die willekeurig slachtoffer waren van vergeldingsacties. Bij de oorlog in Indonesië zijn ook heel veel slachtoffers gevallen, en ook onder de militairen die in de loop van de tijd uitgezonden zijn om de vrede, waar ook ter wereld, te bewaren. Bij het herdenken van de doden, om precies 20.00 uur, staat Nederland letterlijk stil. Zelfs het verkeer en het openbaar vervoer liggen twee minuten stil. Indrukwekkend!

 

Dit jaar bestaat de psalmberijming van 1773 maar liefst 250 jaar. Er was een tijd dat deze psalmberijming ‘de psalmen in de nieuwe rijm’ werden genoemd. Maar inmiddels is deze berijming beter bekend als de Oude Berijming. Naast de Oude Berijming is er in 1968 een nieuwe berijming gekomen (bekend als de Nieuwe Berijming). In de afgelopen jaren verscheen de nieuwste berijming: de Nieuwe Psalmberijming.

 

Het Reformatorisch Dagblad (RD) heeft een onderzoek gedaan naar het gebruik en de beleving van de psalmberijming uit 1773 onder haar lezers. Uit het onderzoek kwam naar voren dat de RD-lezer de psalmberijming van 1773 waardeert met een kleine 8. Dat is ook wel te verwachten, omdat 82% van de ondervraagden in een kerk zit die alleen de berijming van 1773 zingt.

 

Commentaar

  • Post 2024-04-06 07:36:05

    De laatste tijd valt het mee, maar het komt regelmatig voor dat de post wat vertraging heeft....

  • Lijdenstijd 2024-03-23 18:53:26

    Met de lijdenstijd lijkt onze samenleving niet uit de voeten te kunnen. Hoe anders is dat met...

  • Leipzig en Navalny 2024-03-07 19:01:01

    Vorige week waren mijn vrouw en ik een paar dagen in het voormalige Oost-Duitsland op bezoek bij...

  • Convent 2024-02-22 17:59:53

    Het kan je haast niet ontgaan zijn. Het convent dat op DV 20 april 2024 door deputaten...