Mintijteer
Elk jaar voor de vakantie sta ik voor dezelfde praktisch onmogelijke opdracht. Ik sta voor de boekenkast en moet beslissen welke vier a vijf boeken ik meeneem. Drie weken was vroeger minimaal tien boeken, maar met drie (kleine) kinderen komt er van lezen een stuk minder. Maximaal vijf boeken dus… Meer niet, dan moet je ook op vakantie weer kiezen en kun je nog niet alles lezen.
Bij de keuze voel ik altijd een innerlijke strijd. Er staan altijd teveel ongelezen boeken in mijn kast. Ik wil geen studieboeken meenemen, maar wel graag boeken lezen die een beetje inhoud hebben. Boeken waar ik iets van leer of die in elk geval informatief zijn. Alleen maar spanning voelt als tijdverspilling. Ik maak het mezelf eigenlijk altijd weer te moeilijk. Neem een boek mee waar ik niet echt zin in heb, maar die ik wel graag een keer gelezen wil hebben. En ik neem boeken niet mee waar ik heerlijk in weg kan zakken. Eigenlijk gaat het nooit helemaal goed. Ik maak er een te groot punt van.