Altijd die angst
Het is een jaar of twintig geleden. Met een groep werkers van de Nederlandse Patiëntenvereniging wandel ik door de oude Joodse buurt in Amsterdam. We zijn bijna bij de Hollandsche Schouwburg, de plaats waar in de oorlog Joodse mensen, mannen, vrouwen en kinderen, verzameld werden om afgevoerd te worden naar Westerbork en vandaar verder naar het Oosten. Nu is het een belangrijke gedenkplaats. Plotseling rijdt er een auto met grote snelheid langs onze groep. Uit een open raam is een plastiek tas met een harde bonk etensresten onze kant opgegooid. Het projectiel raakt een van ons tegen een schouder. Een pijnlijke botsing. Iets hoger was haar hoofd getroffen. De jongeren geven joelend nog meer gas en verdwijnen in de verte.