Op het moment dat ik dit commentaar schrijf, is ons land volledig in een lockdown. De kerkdiensten vinden zonder of met heel erg weinig mensen plaats en het openbare leven ligt grotendeels stil. Dat allemaal omdat de dreiging van de omikron-variant van het corona-virus groot is en de zorg zomaar weer overbelast zou kunnen gaan worden. Dat willen we natuurlijk niet.

In een commentaar probeer je iets te schrijven over iets actueels, in de kerk, in de samenleving, of waar dan ook. En op dit moment is dan het eerste wat in je opkomt natuurlijk ‘corona’. Het hoge aantal besmettingen, de ziekenhuisopnames, patiënten die wachten op een hoognodige behandeling, maar waar geen plek voor is, vaccinaties en boosterprikken, maatregelen, rellen en protestmarsen, uitbraken, psychische schade, economische schade, sterfgevallen… allemaal woorden waarvan iedereen direct snapt wat je daarmee bedoelt.

De wereld hangt van crises aan elkaar. Een energiecrisis: eindeloos hoge prijzen van gas, olie. Het zorgt voor een run op haardhout, dat ook onbetaalbaar is geworden. En voor dikke wintertruien, in huis gedragen zodat de thermostaat een graadje lager kan. En voor inflatie – of was dat er al… Ach, ik ben ook geen econoom.

Er is ook nog steeds, al bijna twee jaar, wereldwijd een coronacrisis. De derde, vierde, vijfde, zesde golf. Opnieuw code zwart. Opnieuw een (gedeeltelijke) lock-down, opnieuw mondkapjes – allemaal dingen die allang verleden tijd zouden moeten zijn. En toch is het niet zo, we zitten er nog steeds middenin. En hoe dat komt? Ach, ik ben geen viroloog.

Nog even over de dingen dezer dagen. Over de polarisatie binnen onze samenleving die nog steeds  toeneemt. Iedereen heeft er inmiddels op een of andere manier mee te maken. Noem het woord ‘vaccinatie’ en er rijst gelijk een dikke muur op. Vrienden en familieleden dreigen elkaar kwijt te raken. Hoe is het zover gekomen en wie spreekt er nog een paar verstandige woorden?

In het Reformatorisch dagblad van zaterdag 6 november jl. stond een boeiend en bezinnend stuk. Het is een samenvatting van de ‘Biblebelt Lezing’, uitgesproken door Beatrice de Graaf. Ze is hoogleraar aan de Universiteit in Utrecht en doet onderzoek naar terrorisme. En niet onbelangrijk, ze is een belijdend christen.