Zonden, wie doet ze niet? We kunnen ons er soms schuldig over voelen en denken dat we het nu echt verpest hebben bij God. Maar dat is niet zo. Hij schenkt ons genade. De liefde van God is ontstellend groot, dat is niet te bevatten voor ons als mensen.
In de Bijbel staan ook verhalen over de genade en liefde van God. Er is een verhaal wat over de liefde gaat en wat ik heel bijzonder vind. Hierin laat Jezus zien hoe groot Zijn genade en liefde voor zondige mensen is. Dat verhaal staan in Johannes 8 en staat hieronder in de vertaling van de NBV.
Jezus ging naar de Olijfberg, en vroeg in de morgen was hij weer in de tempel. Het hele volk kwam naar hem toe, hij ging zitten en gaf hun onderricht. Toen brachten de schriftgeleerden en de farizeeën een vrouw bij hem die op overspel betrapt was. Ze zetten haar in het midden en zeiden tegen Jezus: ‘Meester, deze vrouw is op heterdaad betrapt toen ze overspel pleegde. Mozes draagt ons in de wet op zulke vrouwen te stenigen. Wat vindt u daarvan?’ Dit zeiden ze om hem op de proef te stellen, om te zien of ze hem konden aanklagen. Jezus bukte zich en schreef met zijn vinger op de grond. Toen ze bleven aandringen, richtte hij zich op en zei: ‘Wie van jullie zonder zonde is, laat die als eerste een steen naar haar werpen.’ Hij bukte zich weer en schreef op de grond. Toen ze dat hoorden gingen ze weg, een voor een, de oudsten het eerst, en ze lieten hem alleen, met de vrouw die in het midden stond. Jezus richtte zich op en vroeg haar: ‘Waar zijn ze? Heeft niemand u veroordeeld?’ ‘Niemand, heer,’ zei ze. ‘Ik veroordeel u ook niet,’ zei Jezus. ‘Ga naar huis, en zondig vanaf nu niet meer.’
Wat moet het raar en misschien ook wel frustrerend voor de schriftgeleerden en farizeeën zijn geweest dat Jezus in het zand ging schrijven en niets deed. Ze waren er helemaal van overtuigd dat ze gelijk hadden en toen deed Jezus niets. Het enige wat Hij, op hun aandringen, zei was: ‘wie zonder zonde is, laat die de eerste steen werpen’. Toen Jezus dat gezegd hadden, begonnen ze natuurlijk wel te twijfelen. Ze hadden zelf ook wel door dat ze niet zonder zonden waren, maar die vrouw was ook fout geweest. En toch dropen ze één voor één af, allemaal! Behalve Jezus, die bleef bij de vrouw tot iedereen weg was. Hij wist van zichzelf dat Hij zonder zonde was en dat Hij die vrouw wel had kunnen veroordelen. Toch deed Hij dat niet en stuurde Hij haar weg.
Ik vind het heel bijzonder dat Jezus dat doet. Hij weet eigenlijk ook wel dat het niet goed is wat die vrouw heeft gedaan. Alleen zegt Hij dat Hij haar niet veroordeeld en dat ze naar huis mag gaan. Hij geeft haar alleen wel een opdracht mee. Ze kan niet zomaar gaan. Hij zegt namelijk: ga naar huis. Maar dan komt er nog iets belangrijks achter aan, namelijk: en zondig vanaf nu niet meer! Die vrouw moet dus niet de fouten blijven maken die ze gemaakt heeft.
Dit verhaal zou je ook op ons kunnen toepassen. Hoe vaak doen wij geen verkeerde dingen en zou Jezus ons eigenlijk niet moeten veroordelen? Elke dag, elke week, telkens doen wij weer verkeerde dingen zijn. Dat hoeven natuurlijk helemaal geen grote dingen te zijn, maar die zonden zijn er wel. Maar dan mag je de hoop halen uit dit verhaal en uit de hele Bijbel, dat het je vergeven zal worden. Je zal niet worden veroordeeld, hoe raar je dat soms misschien ook vind.
Tegelijkertijd moeten we ook aan de opdracht denken die Jezus deze zondige vrouw meegeeft, zondig vanaf nu ook niet meer! Je moet dus wel proberen om niet steeds weer de fout in te gaan. Probeer geen zonden meer te doen en te gaan leven als Jezus. Het is mooi als je in Zijn voetsporen kan gaan en te doen wat Hij ook deed.
En als je dan toch weer in de fout bent gegaan, ga dan naar Jezus! Hij is voor ons aan het kruis gestorven en heeft daarmee onze zonden weggenomen! Vraag Jezus dan om vergeving en vraag Hem om jou te helpen om die verkeerde dingen niet weer te doen.
Laura van Putten