Het leven van Mozes was voorbij. 40 jaar prins van Egypte, 40 jaar schaapherder in de woestijn. Op een dag zou hij wel ergens sterven en ze zouden hem wellicht nog zoeken en vinden, maar het zou voorbij zijn. Wat verwacht je nog van een 80-jarige? En (laten we eerlijk zijn) ook bij ons wordt een mens van 80 ook niet meer geschikt geacht voor leidinggevende posities.
Maar Mozes ziet het Licht. Nou ja, eerlijk gezegd wil de HERE God, dat Mozes het Licht ziet, maar Mozes ziet dat niet zitten. Op een dag ziet hij een braambos, die vlam heeft gevat in de woestijnhitte. Niets bijzonders. Maar de braambos verbrandt niet. Hij brandt wel, maar blijft geheel intact. Dat is toch wel heel merkwaardig en Mozes wil er het zijne van weten, dus gaat hij op onderzoek. En zo heeft God de onverdeelde aandacht van Mozes. Mozes staat helemaal open voor elk woord en elke suggestie. God heft de standaardgedachten over een 80-jarige op en maakt een nieuw begin. Een les voor ons. Wij zouden allemaal open en ontvankelijk moeten zijn voor nieuwe dingen. Meestal denken wij langs vaste paadjes. Dingen zijn zoals ze zijn en blijven zoals ze altijd zijn geweest. En er moet ook wel iets bijzonders gebeuren willen wij aandachtig kijken en luisteren. Iets bijzonders ? In het logo van onze kerk staat de brandende braamstruik als wil daarmee gezegd zijn ?wat een wonder, dat de kerk ondanks alle woestijnhitte niet verbrand, maar nog steeds bestaat?. Heeft het onze aandacht? Staan wij open voor het werk van God?
Mozes komt een stapje dichterbij om het eens goed te bekijken. Wat er dan gebeurt zal zijn leven totaal veranderen, maar ook zin geven. Hij hoort een stem: ?Mozes, doe je schoenen uit, want de grond waarop je staat is heilige grond.? God is aanwezig!

Almere                  
P. van Dolderen