Als 68-jarige, gepensioneerd en met flink wat vrijwilligersbaantjes, denken en iets schrijven over je toekomstverwachting is geen alledaags werk. Vooral, als je nog in de gelukkige omstandigheid verkeert, dat je goed gezond bent en nog veel leuke en interessante dingen kunt doen. Dan ben je nog zó bezig met die dingen van alledag, dat daardoor de “toekomst” voor je gevoel eigenlijk nog ver voor je ligt.

Daarenboven worden je verwachtingen eigenlijk dagelijks bijgesteld. Door allerlei sombere berichten op TV en in de kranten over bijvoorbeeld de financiële crisis en de eventuele gevolgen daarvan. Ik moet zeggen, dat deze berichten mij wel beïnvloeden voor wat betreft mijn kijken naar en gevoelens over de toekomst. Als ik heel eerlijk ben, dan maak ik mij best zorgen over de komende tijden. Zorgen over mijn kinderen en kleinkinderen. Bijvoorbeeld of ze straks nog wel een baan zullen hebben en nog veel meer. Ik denk, dat ik niet de enige ben. Ook als christen kun je die zorgen soms maar moeilijk van je weren.
Maar u en ik kunnen eigenlijk nog geen uur, zelfs geen minuut, vooruit kijken en zeggen wat er gaat gebeuren. En maak ik me dan eigenlijk geen zorgen om niets. Alleen maar het denken over wat er zou kunnen gaan gebeuren kan je verlammen in het vooruitzien naar een andere toekomst.

We lopen eigenlijk allemaal achterwaarts vooruit, met de rug naar de toekomst, en zien en weten alleen wat achter ons ligt, wat geweest is. Voor velen van ons is dat zelfs moeilijk en bijna onmogelijk geworden. Als ik werkelijk wil weten wat er komen gaat, dan zal ik in die achterwaartse wandeling vooruit, een spiegel moeten meedragen. Met die spiegel kan ik achter mij zien wat er in de toekomst staat te gebeuren. In die spiegel zijn de beloften van onze goede God, gegeven in zijn Woord. Daardoor krijg ik perspectief naar de toekomst. Nee, geen detailtekeningen, maar een beeld, een ruwe schets die ik kan ontdekken. Een schets van een nieuwe hemel en een nieuwe aarde waarop gerechtigheid woont. Waar God zal zijn alles en in allen.
Door alle zorgen en hoofdbrekens heen, kan ik soms dat beeld en die schets ontwaren en er naar verlangen.

Dronten           
Jaap Meermans