Vakantie.
Het was dit jaar een tijd van afstand nemen. Letterlijk in Zuid-Tsjechie.
Het was ook een tijd van wat nadenken, wat mijmeren, wat doorpraten.
Over datgene wat je hebt bedacht en hebt geschreven, zoals in dit Kerkblad.
Zo kwamen een aantal dingen bij elkaar.
En steeds popte het getal drie op…
Mijn artikelen over het geloof.
Het lineaire catechismus-geloof versus het geloof van de gelijkzijdige driehoek.
Het gaat over: ellende, verlossing en dankbaarheid.
Drie grote zaken, die alles met elkaar te maken hebben.
Die je in het leven van een christen niet op één lijn moet plaatsen,
keurig in de tijd achter elkaar, eerst dit en daarna dat.
Nee, zo niet.
Want het zijn grote zaken,
omdat ze over mijn relatie met God gaan.
God laat zich niet vangen in een één-voudig plaatje.
God is groot !
Dat bracht me op een volgende gedachte.
Weer over drie, maar nu over God zelf.
God is Vader, Zoon en Heilige Geest tegelijk.
Weer drie.
Eigenlijk niet te snappen.
De belijdenis van de kerk, stamelt als het ware bij dit onderwerp.
Drie personen, één God,
ze horen bij elkaar,
ze zijn toch ook te onderscheiden…
Snapt u het?
Ik niet, maar ik geloof het wel!
Weer kun je zeggen, beter, moet je zeggen:
God is groot!
Dan die artikelen over kern-waarden.
Ik noemde er twee, beginnend met een V.
Verbondenheid en Verantwoordelijkheid.
Op basis van de grote opdrachtteksten in de Bijbel:
de cultuuropdracht, het gebod om lief te hebben en het zendingsbevel.
Jawel, weer drie teksten.
Doordenkend,denk ik dat ik één V vergeten ben.
Namelijk die van Vrijheid.
Niet omdat ik perse op drie uit wil komen.
Maar omdat Vrijheid er echt bij hoort.
Christelijke vrijheid, bedoel ik dan.
Misschien nog beter gezegd: Vrijheid in Christus.
Dat woordje ‘in’, dat past bij die verbondenheid
Vrijheid, Verbondenheid en Verantwoordelijkheid.
Drie kernwaarden, als basis van het christelijk leven.
Net als bij ellende, verlossing en dankbaarheid,
moet je niet proberen om ze logisch achter elkaar te zetten.
Want het zijn grote zaken,
omdat ze over mijn relatie met God gaan.
Als laatste een bijzondere tekst in de Bijbel,
ook weer over het getal drie:
Ik herinner me de tekst als:
een drievoudig snoer wordt niet spoedig verbroken.
Het is vertaling ‘51.
In de Nieuwe Bijbelvertaling staat:
Een koord dat uit drie strengen is gevlochten, is niet snel stuk te trekken.
David als touwslager?
Zou hij er niet meer mee bedoeld hebben…?
Je mijmert er wat over door.
Dat getal drie,
het staat voor grote dingen.
Dat is bij God zelf zo.
Het is bij geloven zo.
Het is bij christelijke waarden in mijn leven zo.
Het leert me ook
om de dingen niet klein te maken,
te versimpelen,
zodat ik het als mens ook weer snap.
Dat getal drie,
Laten we het tegelijk niet moeilijk en ingewikkeld maken.
Laten we geloven, zeggen, zingen:
God is groot!
En
mijn leven met God,
in Christus
is groots!
Ik houd het voorlopig bij drie…
Dronten
Wiggele Oosterhoff