Eritrea is volop in het nieuws. Paniek. Er komen teveel Eritreërs onze kant op. Dat kan niet, dat kunnen we niet aan. We moeten ze stoppen!

Ja, zo kun je er tegen aankijken. Je zou je ook af kunnen vragen waarom die mensen zo massaal op de vlucht gaan. Wat is Eritrea eigenlijk voor een land? En als hier zoveel Eritreërs zijn, dan kunnen we er misschien ook wel een paar ontmoeten. Dan kunnen we uit de eerste hand de verhalen horen.

 

Ik herinner me een Eritrese vrouw. Ze verbleef vorige winter in de vuchtkerk in Amsterdam. Ik had gehoord dat er in die vluchtkerk elke avond een groepje christenen bij elkaar kwam voor Bijbelstudie en gebed. Daar wilde ik wel graag een keer bij zijn. Samen met een vriend ging ik er heen. Het was niet erg luxe daar. De vluchtkerk, een voormalige katholieke kerk, was een soort sloopkerk. De bidstond was in de kelder, een soort catacombeachtige ruimte. Afgebladderde muren met allemaal van die roestige leidingen, geen verwarming. Toch voelde je warmte en je voelde liefde. Wat en enthousiasme! Ze waren vereerd met ons bezoek. Na afloop ging een Eritrese zuster voor ons koken. De ‘keuken’ was op de plaats waar vroeger het altaar had gestaan. Er stond nu een oud fornuis. Met een hand roerde ze met een lepel in de pan, in de ander hand had ze een open Bijbel. Onder het koken kun je heel goed bijbellezen. Jammer genoeg heb ik geen tijd genomen om naar haar verhaal te vragen. Inmiddels weten we heel veel verhalen. In de krant lees je regelmatig de meest verschrikkelijke verhalen.

 

Eritrea is een bar land. Nee, die mensen vluchten niet voor niets. Vanwege de volledige isolatie en de extreem zware straffen wordt Eritrea het Noord-Korea van Afrika genoemd. Al jarenlang zijn de verhalen bekend van christenen die gevangen zitten in zeecontainers. Velen sterven door martelingen, hitte en ontbering. Je hoeft in Eritrea niet veel te doen om opgepakt te worden. In de krant was onlangs een verhaal te lezen van een 23-jarige vrouw. Ze vertelde hoe zij en haar buurvrouw jarenlang in de gevangenis hadden gezeten omdat ze betrapt waren tijdens het bidden. Er was nauwelijks te eten, ze werd mishandeld en misbruikt.

 

Eritrea is een land met ruim zes miljoen inwoners. Het ligt in aan de oostkant van Afrika, aan de Rode Zee. Het land werd in 1993 onafhankelijk, na een aantal vrijheidsoorlogen en burgeroorlogen. Hoewel de christenen in de meerderheid zijn lijkt de Islam te domineren. In elk geval wordt de Islam duidelijk door de overheid bevoordeeld. Ze genieten volledige vrijheid. Voor christenen ligt dat anders. Er is een godsdienstwet die alleen drie christelijke kerken toestaat: de Eritrees Orthodox Kerk, de Katholieke kerk en de Lutherse kerk. Overige gelovigen zijn ‘onwettige christenen’, volgens de overheid verstoren ze de eenheid van het land. Een legitimatie voor zware vervolging. Die vervolgingen lijken toe te nemen. Ook de leden van de officiële kerken komen meer en meer in het nauw. Er is veel reden om de Eritrese vluchtelingen de helpende hand te bieden en om de Eritrese christenen hoog op onze gebedslijst te houden.

 

Krijn de Jong, Urk