Ongebruikelijk, de bevestigingstekst op 16 januari 1976 in 't Groningse Winschoten: Welzalig hij, wiens overtreding vergeven, wiens zonde bedekt is (Ps. 32, 1). Had mijn oom en inspirator, ds. Mans Toorman, legerpredikant, niet een ánder bijbelwoord kunnen bedenken? Maar nee, dit psalmwoord was de tekst «cursief» op het graf «einde cursief» van mijn grootvader in Wildervanksterdallen. Hij overleed in februari 1941. Zou nù 151 jaar oud zijn. De bevestiger ging dus ver terug in het verleden. 'Dat was jouw opa’s houvast, m’n jongen, en voor jou: het hart van je bediening!'

Dan komt zo'n tekst in een bepaald licht te staan. Het werd de 'rode draad' in mijn predikantswerk.

Want 'die mij oordeelt, is de HERE!' En wie dan de «cursief» genade «einde cursief» van Christus kent als zijn fundament, weet zich ook «cursief» veilig «einde cursief» en aanvaard in Gods familie!

 

Dat was zo in de cgk Winschoten (1976-1984) waar ik de eerste predikant werd. De gemeente groeide snel (het werk van onze goede God). Ze deed veel aan evangelisatie en het mooie kerkelijk centrum 'de Rank' verrees aan de Pottebakkerstraat. Een regionale vormingscursus kwam van de grond. Naar het woord van ds. A. Hilbers sr.: 'Waar ’t voer is, koom'n de kipp’n.'

 

In 1984 volgden Liny en ik de roeping naar Zwolle, als opvolger van ds. Sjouke Wijnsma. Een totaal andere situatie. Een gemeente van 1200, 1300 leden (nù op weg naar de 4000!). Samenwerken, en toch «cursief» jezelf mogen zijn «einde cursief». Dankbaar zijn we voor die tijd! Aan die tijd: een kerk in de wijk: De Zuiderhof werd gebouwd. De gemeente van Zwolle was sterk in beweging en vervulde (tot op de dag van vandaag!) een zegenrijke rol in de stad. Ook voor de eenheid onder gereformeerden. Onze kinderen groeiden op en verlieten het ouderlijk huis. Het was ook een fijne periode met een elftal cgk-collega's die in Zwolle woonden.

Medio 1993 werd ik plotseling aangezocht als opvolger van ds. Hans van der Gronden als hoofd pastoraat van de Stichting Philadelphia. Totaal onverwacht. Een goede en heel leerzame tijd. Met veel contacten (Henri Nouwen en vele anderen). We schreven het bijbels dagboek «cursief» Stap voor stap het jaar door «einde cursief», voor mensen met een verstandelijke beperking.

In 1999, toen de dienst 'pastoraat' werd ingekrompen, voelde ik sterk verlangen om mijn roeping te volgen in het gemeentepastoraat en nam het beroep aan naar de kerk van Broek op Langedijk/Hoorn. Gemeenteopbouw, evangelisatie in de kop van Noord-Holland, netwerken herstellen waar gaten vielen: hart voor jongeren! En asielzoekers.

Van 2008 tot vorig jaar was onze plaats in de cgk van Hasselt. Tot de emeritering. Afscheid met medewerking van een goede vriend, de zandkunstenaar Gert van der Vijver. Emeritaat, letterlijk: 'uitgediend'. Maar niet 'weggeparkeerd'!

Belangrijk is de motivatie om 'verbindingsman' te (mogen) zijn tussen de Hoogheilige God en de mensen. En de mensen onderling. Verzoening prediken en beleven. Gemotiveerd vanuit vertrouwen en ervaren genade. Met enthousiasme!

'Verbonden' betekent: Aanvaard en bemoedig elkaar! 'Als je iets goeds ziet, geef dan een compliment; als je iets fouts ziet, bied dan je hulp aan!' (Nelson Mandela).

 

John Germs