Nee, het is geen jaartal wat u hierboven ziet staan. Het is, op het moment dat ik dit schrijf, het voorlopige aantal schademeldingen ten gevolge van de laatste aardbeving. Het gerommel klinkt nog na in Tweede Kamer en in de diverse media. Wat blijft zijn al die gezinnen met zorgen.
Wat mij bij dit alles opvalt? De politiek hult zich in mooie bewoordingen en uitstel- en ontwijkgedrag. De media gaan op zoek naar de grootste scheuren en het zoveelste 'geveltrappetje', en helaas ook vaak naar de grootste schreeuwers. De getroffen bewoners hebben het voornamelijk over de kille en onfatsoenlijke houding van de Nederlandse overheid en zij spreken massaal uit daarin geen enkel vertrouwen meer te hebben.
Nederland is stilaan geworden tot een land dat niet langer vanuit Gods Woord en Zijn normen en waarden geregeerd wordt, maar vanuit een individualistisch en geldelijk profijt-denken. Dat ondervinden de bewoners op de gasbel aan den lijve.
Het wantrouwen in onze overheid en het leven naar Gods wil als overheid en bedrijven, zou dat wat met elkaar te maken hebben?
Nog een aspect komt daarbij. Namelijk het vertrouwen in de kerk. De kerken lopen leeg. Geloven is iets voor een steeds kleiner wordende minderheid in ons land. Jezus is helaas voor velen de grote onbekende. Laat staan dat je daarop zou vertrouwen. Heeft de kerk nog een boodschap aan de wereld? Zijn we herkenbaar als christenen in politiek en maatschappij?
Ligt daar niet een dringende taak voor ons, om ons vertrouwen in Hem duidelijker naar voren te laten komen in onze handel en wandel? Ik heb nog nergens een klemmende reactie gezien, gehoord of gelezen van vertegenwoordigers van de diverse kerkgenootschappen, richting de overheid en de desbetreffende bedrijven. Wordt het geen tijd voor een paginagrote advertentie in een landelijk blad, waarin de overheid en de bedrijven opgeroepen worden op waardige en fatsoenlijke wijze om te gaan met dit probleem? Of vindt u dat te ver gaan? Maar misschien moeten we dicht bij huis beginnen. Zoals die ene diaken, die inventariseerde wie in zijn wijk een huis met schade had. Hij ging daar op bezoek, maar belde ook aan bij de buren, die ook schade hadden. Soms is een luisterend oor, Jezus laten spreken.
Door de uitstraling van ons vertrouwen in Hem, kunnen mensen getrokken worden tot zijn kerk. Kan er vanuit die kerk een maatschappij ontstaan waar iedereen weer vertrouwen in heeft. Dat de overheid weer een echte dienaar Gods wordt. Dat kan! We hebben een stem. We hebben een norm. Laten we dat uitdragen. Plaatselijk en landelijk op christelijke wijze.
Zodat Nederland beseft dat geloven en christelijke normen en waarden niet iets van zondagse zonderlingen is, en dat het enige antwoord op chaos, ongelijkheid, onrechtvaardigheid en geschonden vertrouwen, Jezus Christus is.
Art van der Molen, Bierum