Thuis. Een plek waar je jezelf mag zijn. Zonder opsmuk. Zonder bedreiging. Je hoort er helemaal bij. Dat is niet vanzelfsprekend. Gelukkig zijn er overal mensen die anderen die erbuiten vallen welkom willen heten. Welkom thuis! We staan in drie artikelen stil bij de hulpverleningszondag en bij twee ‘thuis’projecten, die we dan met collectes steunen.

 

Hulpverleningszondag

De eerste zondag van februari is in de Christelijke Gereformeerde Kerken ‘Hulpverleningszondag’. Dit jaar valt deze op 2 februari. Nadat in 1953 een groot deel van ons land getroffen werd door de watersnoodramp, collecteerden onze kerk voor de noodhulp aan de getroffenen. De hulpverleningszondag werd toen in het leven geroepen.

Een ramp kan overal gebeuren. Ieder mens is zich dat min of meer bewust. Maar als een ramp in je directe omgeving plaatsvindt, maakt dat indruk. Wat is goede hulp dan onmisbaar.

 

Thema

Het thema voor de hulpverleningszondag 2020 is ‘Thuis’. We willen kinderen en kwetsbare mensen die geen thuis hebben, een thuis bieden. Dat geldt voor ver weg en dichtbij. Vanuit diaconaat, maar dat geldt ook voor zending en evangelisatie, willen we mensen een thuis bieden. Maar? Hoe komen mensen thuis? Hoe komen ze thuis bij God?

 

‘Binnen’ bij Jezus Christus

In de Evangeliën lezen we dat Jezus na een drukke werkweek thuis komt in Kapernaüm waar hij woonde (Mar.3,31-35). Jezus’ moeder en broers maken dan van de gelegenheid gebruik om hem te bezoeken, maar grote groepen mensen voor en in Jezus’ woonhuis verhinderen dat. Daarom geven ze een boodschap door aan Jezus: je familie is er. Maar wat men verwachtte gebeurde niet: Jezus zendt de mensen niet weg. Jezus’ luisteraars hoeven niet meteen op te schuiven naar de tweede plaats. Jezus verstoot zijn bloedeigen familie niet, maar wat Hij doet is: Hij haalt de mensen die rondom Hem zitten, staan en liggen binnen in de familiekring. Zijn familie wordt bepaald door het doen van Gods wil, het horen van Gods woord en dit in praktijk brengen.

 

Thuis bij Jezus Christus

Op Haïti zegt men: thuis is waar je als mens gewaardeerd wordt en waar naar je geluisterd wordt. In Nederland zeggen we het soms wat platter: thuis is waar je was gedraaid wordt en waar je een wifi-aansluiting hebt. Zo zijn er veel meer omschrijvingen te geven, maar thuis is thuís omdat je je er thuis voelt. Met andere woorden: het is een basiservaring die ieder nodig hebt en die je ieder gunt, zelf je ergste vijand.

Door het leven en werken van Jezus Christus komen we thuis bij God (denk aan het verhaal van de verloren zoon) en mogen we elkaar een thuis geven. Dat doen ouders voor kinderen, maar dat mogen we ook als gemeenteleden voor elkaar doen, in en buiten de gemeente. Gastvrijheid is een kernwaarde van het christelijke geloof.

 

Hoe dat gaat in ons land en in het buitenland komt aan de orde in de volgende twee artikelen.

 

Erjan van der Linde

Ds. E.J van der Linde is diaconaal consulent