In het jaar dat we in Nederland 75 jaar bevrijding van de Tweede Wereldoorlog mogen vieren zijn we opeens stilgezet. Een wereldwijde pandemie verhindert ons te doen wat wij eigenlijk als vanzelfsprekend beschouwen. En tegelijk wisten we het ook wel. We zijn bevoorrecht. Dankbaarheid past ons.

Intussen doet iedereen zijn uiterste best om ook buiten de online kerkdiensten betrokken te zijn op alle gemeenteleden. Gelukkig is er al sinds jaren de zusterkring en zijn er de wijkteams die dat goed in beeld hebben en houden. Er worden bloemen rondgebracht, kaartjes ter bemoediging gestuurd en zoveel mogelijk telefonisch contact gehouden.

Voor de jonge kinderen is het niet zo eenvoudig. Zij missen de wekelijkse Kinderkerk en natuurlijk ook elkaar. Daarom is er speciaal aandacht voor hen. Via de mail van de kinderkerk of via de website worden soms verwerkingen rondgestuurd waaraan de kinderen tijdens of na de dienst kunnen werken. Blij verrast waren we als kijkers toen er een filmpje werd getoond waarop kinderen een mooie versie van het Onze Vader zongen. Thuis, allemaal apart, en later samengevoegd. Zo leuk en zo mooi! Ook hebben we de kinderen gevraagd om een selfie te sturen. Daarvan maken we een fotowand in de kerk zodat we de kinderen iedere zondag toch ook een beetje kunnen zien én zij kunnen zien dat ze gezien worden.

Er was ook een actie voor de jongeren uit onze gemeente die geslaagd waren. Jonge mensen die na de laatste tijd van hun opleiding thuis te hebben moeten studeren hun schoolopleiding afrondden. In plaats van eindexamenfeestjes moeten zij voorlopig nog thuis zijn en afstand houden. Voor hen werd een extra felicitatie bedacht. Op de dag dat ze hoorden dat ze geslaagd waren kregen ze een taart thuisbezorgd door iemand uit de gemeente.

In de maand juni is er hard gewerkt aan een handboek om alles zo te regelen dat we vanaf 1 juli weer mensen kunnen ontvangen in het kerkgebouw. Voorlopig maximaal honderd. Het is mooi dat dit weer kan, maar het blijft tegelijk ook een raar idee dat het grootste deel van de gemeente er dan niet bij is. Daarom blijven we natuurlijk ook live uitzenden, zodat we de verbondenheid met elkaar toch ervaren. Hoe lang dit duurt weten we niet. We blijven ons daarom inzetten om op allerlei manieren met elkaar in contact te blijven en mee te leven.

Nel Noppe