Sinds afgelopen maart is er veel veranderd door het coronavirus. Daarvoor dachten velen dat het leven toch redelijk maakbaar was en dat we voor de meeste problemen wel een oplossing konden vinden. Niets is minder waar gebleken. Ons leven is broos en gebroken en eindig. Eén virus houdt de hele wereld in zijn greep. Wat normaal was, blijkt niet meer normaal te zijn. Dat heeft ook grote gevolgen gehad voor het kerk-zijn.

Elkaar lijfelijk ontmoeten zat er niet meer in. Dit had gevolgen voor de diensten. Eerst hebben we een paar diensten op zaterdag uitgezonden, omdat we niet wisten hoelang alles zou duren. Daarna zijn we via de livestream op zondagmorgen gaan uitzenden. We zijn dankbaar voor de mensen die dit mogelijk maken, want het vergt nogal het een en ander. Het is heel mooi om te zien dat je als kerk nu ook mensen bereikt die je anders misschien wel niet had bereikt. De Kinderkerk gaat 'gewoon' door, want juf Jantine neemt elke week het verhaal op en de kinderen kunnen dat via internet volgen. Zelf neem ik elke week een ‘ds. Ton vertelt’ op. Deze filmpjes zijn ook te zien via de Facebookpagina van de kerk en YouTube. Op woensdagavond hebben we van 19.00 – 20.00 uur een muziekprogramma ‘Muziek voor Iedereen’. Mensen kunnen liederen voor anderen of voor zichzelf aanvragen. Er is een gast die ik wat vragen stel en ik mediteer over een Psalm. De vergaderingen werden gehouden via Zoom. Het werkt goed, maar het kan de gewone vergaderingen niet vervangen. Het moderamen kwam de afgelopen maanden regelmatig via Zoom samen. Het pastoraat verloopt via de wijkteams. Er zijn vele telefoontjes gepleegd en incidenteel zijn mensen (op gepaste afstand) bij gemeenteleden op bezoek gegaan. Lastiger was het bezoeken van verzorgings- en verpleegtehuizen. Dat heeft tot verdrietige verhalen geleid en ook een stuk eenzaamheid omdat de mensen geen bezoek mochten ontvangen. Het ziet er naar uit dat de bezoekregeling iets gemakkelijker gaat worden. Ook de afgelopen maanden zijn er broeders en zusters overleden. Dat is altijd al heel verdrietig, maar zeker in deze tijd met de maatregelen waar je je aan moet houden. Je mocht met maximaal dertig mensen in de kerkzaal, terwijl je veel meer mensen wilde uitnodigen. Dat is heel heftig, zeker voor de nabestaanden.

Al met al een heftige tijd waarin je realiseert dat de letters ‘DV’ werkelijk Deo Volente is.

Ds. Ton van der Wekken