Enige tijd geleden kwamen Bert en Christa Noteboom als gezin wonen in Finsterwolde. Dat gebeurde niet zomaar, ze zagen daar een opdracht van de Here God in. In dit interview vertellen ze daar iets over.  

 

Bert, je bent nu al een tijd in het Noorden, hoe bevalt het hier tot nu toe?

Het bevalt mij heel goed. Het Noorden is prachtig! We genieten van de ruimte, de rust, de activiteiten die we mogen organiseren en mooie nieuwe contacten die erdoor ontstaan.

 

Je bent hier naartoe gekomen met een missie, dat was dus een bewuste keuze of roeping?

Nee, als het aan ons gelegen had dan waren we nog in Almere. Zestien jaar hebben we daar mogen dienen. Je bent er als het ware ingegroeid, in de dynamiek van de stad, maar veel meer nog relationeel. De gemeenten die je hebt mogen zien ontstaan. Zo'n zegen! En laten we het niet vergeten, er zijn daar bijna 200.000 mensen die de Heere Jezus nog niet kennen. Maar door een heel proces en daarin duidelijk Gods roep gehoord te hebben zijn we gegaan naar Finsterwolde. Toen de Heere ons riep kwam het er ook op aan, heel duidelijk. Zie Mattheüs 10:37-39. Allemaal staan we als gezin erachter en toch is er ook een stukje moeite of verdriet, je kunt het zien als een soort rouwen om wat je achter moet laten.

 

Voor veel Groningers is Blauwestad een soort buitengebied, waar over het algemeen 'import' woont. Hoe is jouw indruk hiervan?

Wat ik er nu van weet is dat niet helemaal zo. Er zijn namelijk ook diverse mensen (veelal tweeverdieners) uit Winschoten en andere omliggende plekken gaan wonen. Maar ik vermoed dat dit in de begintijd wel het geval was. Wij zijn nu echter nog niet bezig in Blauwestad. Overigens zijn in de hele regio best veel mensen vanuit het Westen of Midden van het land komen wonen. Mensen werken meer vanuit huis en kiezen daarom voor het rustige wonen.

 

Hoe ziet je werkweek eruit? Ga je elke zondag in een kerk voor?

We zetten ons in op twee verschillende terreinen. Onze hoofdtaak is het bereiken van de mensen met het Evangelie, dit in onze eigen omgeving. We mogen mensen verwelkomen bij activiteiten in verschillende buurthuizen en op de boerderij. Zo is hier een kinderbijbelclub ontstaan, worden er jongerenevents gehouden, en starten we binnenkort twee Bijbelcursussen waar we met mensen in een jaar door de hele Bijbel heen gaan, van Genesis tot Openbaring. Leuk om te vermelden is dat in de cursussen de broeders ds. Rik Bikker (Haren) en ds. Albert Hoekman (Hongerige Wolf) ook een aantal lessen gaan geven.

We zijn uitgezonden als missionair voorgangersechtpaar vanuit Chr. Gem. ‘De Wegwijzer’ in Almere, maar zijn niet bezig een kerk op te richten, maar juist om de kerken te ondersteunen. Als we samen als gelovigen getuigen zijn op het Groningse land, dan zullen we uiteindelijk meer mensen bereiken met het Evangelie. Daarom is onze tweede taak het toerusten van kerken en gelovigen. Zodoende ga ik voor in allerlei gemeenten in het Noorden, Midwolda, Winschoten, Thesinge, Groningen, Delfzijl, etc.. Maar ook ondersteunen we de gemeenten in het missionaire werk buiten de zondag om. Hoe kunnen we de verbinding met het dorp en stad optimaal benutten, hoe kunnen we samen getuigen zijn naar de opdracht van Christus Zelf? Op moment van schrijven ben ik bezig met de voorbereidingen voor een aantal inspiratieavonden met CGK Thesinge. Die staan echt op een T-splitsing. We bidden dat er nieuw leven mag ontstaan en dat gaat niet altijd gemakkelijk. Hierin trekken we samen op met Jetse Woltjer (Pekela). Ook hebben we ontmoetingen met allerlei voorgangers en kerkelijk werkers. Christa en ik geloven heel erg in samenwerking. Groningen is een groot dorp. En hierin mogen we juist als gelovigen samen optrekken. Leven en delen vanuit eenzelfde basis: Gods onfeilbare Woord. Getuigen vanuit eenzelfde roeping: ‘Maak alle volken tot Mijn discipelen’.

 

Veel mensen kennen jou door de muziek die je maakt. Heb je daar nog voldoende tijd voor?

Muziek is nog steeds een belangrijk onderdeel van mijn leven, en ik ben dankbaar dat ik nog steeds tijd kan vinden om naar Barendrecht en Katwijk te reizen om te dirigeren. En wat leuk om te vermelden is dat we met mijn koor ‘Jigdaljahu’ zaterdag 1 juni bij leven en welzijn in de Martinikerk in Groningen komen zingen. Een thuiswedstrijd voor mij.

Verder is mijn werkweek heel vol met de missie hier in Oost-Groningen. Ik kies er bewust voor om ‘nee’ te zeggen tegen alle muzikale aanvragen die ik vanuit het Noorden krijg. De komende jaren moet de aandacht echt gaan naar de genoemde onderdelen. En alleen al om de boerderij klaar te krijgen zodat we er goed kunnen leven en alle activiteiten kunnen realiseren is een heel werk. Gelukkig krijgen we hier goede hulp bij van een CGK-broeder uit de omgeving. Maar ook mannengroepen uit Zeeland, CGK Harderwijk en CGK/NGK Lelystad zijn komen helpen. Hoe mooi is dat!

 

Wat is je toekomstvisie voor jezelf en voor de missie waar je nu mee begonnen bent?

Onze toekomstvisie is om ons in te zetten voor de uitbreiding van Gods Koninkrijk. Dat mensen die nu nog zonder de Heere Jezus leven, Hem leren kennen. Dat Hij verheerlijkt mag worden in ons en door ons allen heen in deze omgeving! En ja, ik geloof dat er heel veel mogelijkheden zijn voor groei en bloei in deze regio, en ik hoop dat we met Gods hulp daaraan bij mogen dragen. Henk Binnendijk zei het eens tegen mij, Bert, God vraagt van ons om te doen wat wij niet kunnen. Zodat het Zijn kracht is die in onze zwakheid volbracht zal worden.

 

Wat zijn de mogelijkheden voor onze lezers, voor de andere gemeenten, om bij te dragen aan je missie in Oost-Groningen?

Tja… Dat is een vraag die ik moeilijk vind om te beantwoorden. Dit omdat het voor ons ‘geloofszending’ is. We zijn hier ‘pro deo’ gekomen. We halen niets, maar brengen Iemand! We geloven en zien dat de Heere daarin voorziet in wat nodig is, daarom maken we alles aan God bekend en proberen we vanuit onszelf geen reclame te maken.

Toch kan ik mij de vraag goed voorstellen en zie ik ook deze vraag als een ‘aanbod’. Op onze website www.geloofingroningen.nl staan de mogelijkheden genoemd. Het meeste waarmee je Gods missie helpt is door zelf levend getuigen te zijn. Dat we samen met elkaar onszelf als een levend offer voor God mogen geven (Romeinen 12). Voor ons als gezin is allereerst gebed zeer nodig. Zonder Hem kunnen we niets doen. Echt niet! En daarnaast, kan praktische hulp op allerlei manieren. Handige mensen zouden ons kunnen helpen; er is nog zoveel te doen…

 

We wensen Bert en Christa Gods zegen op hun werk.

 

Janneke van der Molen, Bierum