Dominee Bram Hofland is de classis Zwolle trouw gebleven. Toch is het een flinke verandering, van Emmeloord, een plek met weinig geschiedenis, naar Hasselt, een Hanzestad met een rijke historie en met een boeiende cultuur en mooie architectuur. Die architectuur valt voor wat betreft de Christelijke Gereformeerde kerk wat tegen. Er wordt gekerkt in een sportzaal. De gemeente beschikt wel over een eigen gebouw - de Koningshof - voor haar verdere gemeentelijke activiteiten.

 

Maar het gaat natuurlijk niet om gebouwen, het gaat om de missie. De positionering en de missie van de gemeente zijn helder geformuleerd. De Christelijke Gereformeerde Kerk Hasselt is een gemeente, die haar armen opent voor alle inwoners van Hasselt en omgeving. Dat doen we vanuit onze missie: 'Als gemeente willen wij, in trouw aan Gods Woord, Christus volgen en dienen, God en elkaar liefhebben en Gods liefde delen met de mensen om ons heen.'

 

Helaas was er geen tijd om elkaar persoonlijk voor een gesprek te ontmoeten. Maar gelukkig helpen de communicatiemiddelen ons een handje. Op de site kon ik de bevestigings- en intrededienst nakijken en het interview gaat via de telefoon. Ik leg de nieuwe dominee van Hasselt zeven vragen voor.

 

Een veranderen van gemeente heeft voor mij als leek iets van het ene gezin inwisselen voor een ander gezin. Lijkt het daarop?

Ja, het was zeker moeilijk. Pijnlijk ook. Het is een emotioneel proces waar je dwars doorheen moet. Je hebt samen zo veel meegemaakt, je was er op mooie en moeilijke momenten. Dat persoonlijke contact maakt dat je echt op elkaar betrokken raakt. Het loslaten van mensen doet zeer.  

 

Je bent naar een veel kleinere gemeente gegaan. Aan rust toe?

Nee, dat is niet het geval. Altijd heb ik in grote gemeenten verkeerd. Ik ben in Groningen opgegroeid, een van de grootste gemeenten uit het kerkverband. Emmeloord is ook een grote gemeente geworden. Ik voel me zeker thuis in een grote gemeente, maar ik kon niet onder Hasselt uit. De gemeente kreeg me te pakken. Het is een kerk die aansluiting zoekt bij de volgende generatie en bij de omgeving. Ik kan hier bouwen.

 

Wat heb je meegenomen uit Emmeloord?

Emmeloord was mijn eerste gemeente. Het handwerk heb ik er geleerd. Catechisatie, bezoeken, en hoe je je agenda een beetje kunt beheren. Ik waardeerde het directe contact met de mensen. Ik heb me geoefend om op de mensen te focussen en niet in de eerste plaats op de zaken. Als predikant moet je geen manager worden die processen begeleidt, maar iemand die samen met de mensen optrekt om achter Jezus aan te gaan. 

 

Al een vluchteling in Hasselt tegengekomen?

Nee, je ziet hier veel minder mensen van kleur. Dat ga ik missen. Ik kwam heel graag op het AZC in Luttelgeest. In Emmeloord zijn verschillende vluchtelingen in de gemeente opgenomen. Een verrijking. Er is in Emmeloord een toegewijde groep gemeenteleden die actief is in het helpen en ondersteunen van vluchtelingen.

 

Ik zag en hoorde op de site ook de toespraak van de burgemeester van de gemeente Zwartewaterland

Ja, hij nodigde mij uit mee te doen aan het reguliere overleg tussen de burgerlijke gemeente en de kerken. Ik zie er erg naar uit. Het is toch heel bijzonder om zo samen op te trekken.

 

Heb je al wat contacten gemaakt in Hasselt?

We zijn overladen met kaartjes en cadeautje. En via de kinderen hebben we ook al een aantal waardevolle contacten kunnen leggen. Zo beginnen we langzaamaan hier wat te landen.

 

Hoe kijk je terug op de bevestigings- en intrededienst?

Bijzonder om door je vader bevestigd te worden. Hij heeft me zes jaar geleden ook in Emmeloord bevestigd en ik heb hem in Haarlem mogen bevestigen. Ik heb gepreekt uit Johannes 1 en dan met een accent op vers 29, ’Zie, het Lam Gods, dat de zonden der wereld wegneemt’. Mijn functie is tweede viool spelen. Op Jezus wijzen. Hij gaat alleen om Hem. De dienst werd vervolgd met een lunch, een sing-out en daarna was er ruim gelegenheid voor ontmoeting. Het was een warm en goed begin.

 

Een gezegende tijd in Hasselt toegewenst!

 

Krijn de Jong, Urk