In de huidige actualiteit van de oorlog tussen Israël en Hamas is het voor christenen en in kerken niet makkelijk om voor Israël te bidden. Ook predikanten en voorgangers worstelen ermee. Hoe moet je bidden? Waar moet je God om vragen? En hoe zit het dan met de andere volken in het Midden-Oosten, zoals de Palestijnen? Wat zijn ‘aandachtspunten’ in onze gebeden voor Israël en de volken? In twee artikelen wil ik op deze vragen ingaan.

 

Om te beginnen is het goed om een verkennende vraag te stellen: wat bedoelen we als we het over ‘Israël’ hebben? Deze naam betreft een staat, een land en een volk. Natuurlijk zijn deze drie dingen verbonden met elkaar. Je kunt ze alleen onderscheiden, maar nooit helemaal scheiden van elkaar. Toch luistert het nauw wat je zegt of vraagt als je bidt voor Israël. Daarom wil ik ze alle drie langslopen: bidden voor Israël als staat, land en volk.

 

De problemen die velen hebben als het over Israël gaat, is de complexiteit van de politieke situatie in de Joodse staat, al dan niet gekoppeld aan persoonlijke moeite met het beleid van de huidige rechtse regering onder leiding van premier Benjamin Netanyahu. Wat vallen er veel slachtoffers. Waarom ligt het primaat van de Israëlische regering bij de vernietiging van Hamas en niet bij het vrij krijgen van de gijzelaars? Wat is er veel dood en verderf in de Gazastrook, en bij vlagen op de Westelijke Jordaanoever, waar ook veel Palestijnen wonen. Hoe lang nog moeten er jonge mannen en vrouwen sneuvelen als dienstplichtigen in het Israëlische leger? Hoeveel families moeten er nog aan een graf staan? Zulke (en andere) vragen kunnen ons intens bezighouden. Er zijn mensen die er niet van kunnen slapen.

 

Complex

Wat en hoe bidden wij? Voor onze gebeden is het goed om drie dingen voor ogen te houden. Ten eerste: het conflict tussen Israël en de Palestijnen speelt al decennia en is enorm gecompliceerd. Voor ons, Europeanen op ‘veilige afstand’, is het wijs om niet al te grote woorden te spreken. Het gebed is namelijk niet bedoeld als ‘doorgeefluik’ van politieke analyses. Alleen God overziet de situatie helemaal. Politiek is altijd ‘mensenwerk’ waarin de zonde, zwakte, dwaasheid en gebrokenheid van álle betrokken mensen een rol spelen. In Israël zelf is de bevolking tot op het bot verdeeld over de politieke keuzes die worden gemaakt. Mensen overzien nooit het geheel. Dat moet ons in de gebeden bescheiden en nederig maken! Laat het ons niet gebeuren dat wij in de gebeden ‘precies gaan vertellen hoe het allemaal zit’. Vergis je niet: media vertellen niet zelden een halve waarheid – oftewel: een hele leugen.

Laten wij bidden of God zijn plan met Israël en het Midden-Oosten wil doorzetten en voltooien richting zijn heerlijke toekomst. Eens zal er vrede zijn tussen alle naties, ook tussen Israël en de volken. Biddend zien wij uit naar de wederkomst van de Heer die alles nieuw zal maken. Tot de jongste dag bidden wij met de kerk van alle eeuwen: Kyrie eleison (Heer, ontferm U) en Dona nobis pacem (Geef ons vrede). Bid om Gods liefde, vrede en recht in Israël en het hele Midden-Oosten, in het bijzonder in de harten van de politieke leiders aan beide kanten van het conflict.

 

Dreiging

Vervolgens is het goed om iets te weten van de geschiedenis als je bidt voor Israël. De Joodse staat heeft (sinds de oprichting in 1948) steeds onder reële dreiging bestaan. Iedereen in Israël leeft ‘in de buurt van de schuilkelder’. Er kan maar zo een sirene afgaan omdat er uit de Palestijnse gebieden of uit een ander land raketten of drones worden afgevuurd op de Joodse staat. Er kunnen maar zo sirenes klinken omdat er een bloedige, terroristische aanslag wordt gepleegd bij een bushalte of op een marktplein. Israël móet wel een sterk leger hebben, anders is het snel afgelopen met de enige democratie in het Midden-Oosten. De oorlogen van 1948, 1967, 1973 en de gebeurtenissen daarna hebben aangetoond dat landen en groepen uit zijn op de totale vernietiging van de staat Israël.

Bovendien: de staat Israël is erg klein, eigenlijk maar een ‘vlekje op de kaart’ te midden van grote (islamitische) landen waar extremistische, antisemitische groepen vrij spel hebben, of zelfs door overheden gesteund worden in hun terroristische plannen. Er wordt wel gezegd: als Hamas de wapens neerlegt, komt er vrede, maar als Israël de wapens neerlegt, wordt het vernietigd. Het is goed om God te vragen om zijn bescherming, zodat álle inwoners van de staat Israël in veiligheid kunnen wonen: Joden, Arabieren (waar de Palestijnen ook bij horen), Druzen, christenen en de vele buitenlandse gastarbeiders. Als je in Jeruzalem of Tel Aviv over straat loopt, zie je allerlei verschillende mensen. Wij mogen bidden om Gods bewaring, zodat al die Joden en niet-Joden (met elkaar) in vrede mogen leven.

 

Leed

Ten derde, sinds 7 oktober 2023 worden er door Hamas en Palestijnse Islamitische Jihad nog steeds tientallen gijzelaars vastgehouden, dood en levend. De terroristen die een afschuwelijke terreur over Israël hebben gebracht, ontzien niets en niemand, ook hun Palestijnse volksgenoten niet. Wie het waagt om kritiek op Hamas, het moslimextremisme of antisemitisme te hebben, is zijn leven in Gaza (en op de Westelijke Jordaanoever) niet zeker. In de Gazastrook regeert de angst, en niet alleen voor het Israëlische leger.

In sommige Nederlandse kerken lijkt alleen oog te zijn voor het lijden van de Palestijnse bevolking, terwijl men de trauma’s van de Israëlische gijzelaars, hun families en vrienden vergeet of verzwijgt in de gebeden. Laten wij God smeken om de vrijlating van de gestorven en nog levende gijzelaars in Gaza. Ik wil maar zeggen: het leed is aan beide zijden onbeschrijflijk groot en verdient het om voor Gods troon gebracht te worden in onze gebeden. Bid daarom voor Joden én Palestijnen!

 

In mijn tweede artikel wil ik ingaan op Israël als land en volk, en hoe deze aspecten ‘richtinggevend’ mogen zijn voor onze gebeden.

  

Lieuwejan van Dalen, Zwolle

 

Ds. L. van Dalen is predikant in Zwolle en lid van het deputaatschap kerk en Israël