Is dat wel waar? We geloven toch een 'algemeen christelijke kerk'? Velen denken bij 'katholiek' direct aan Rome. Maar dat is niet terecht. We mogen een heel mooi, oud woord niet zomaar weggeven aan de paus.

 

 

Onze kerken hebben samen met andere kerken het woord 'katholiek' willen bewaren, vanwege zijn rijke inhoud. Het staat namelijk vermeld in de uitgave van de apostolische geloofsbelijdenis zoals die mede in opdracht van onze kerken in 1983 is uitgegeven.

Wat we daarmee zeggen? Dat de kerk er vanaf het begin van de wereld is geweest en er tot het einde toe zal zijn. Want Christus is een eeuwig koning die niet zonder onderdanen kan zijn, aldus de Nederlandse Geloofsbelijdenis (27). Zo belijdt ook onze Heidelbergse Catechismus: de Zoon van God vergadert zich vanaf het begin van de wereld tot aan het einde uit de gehele mensheid een gemeente (54).

Het is een rijke aanduiding, waarin we twee Griekse woorden herkennen, namelijk kata, dat 'over' betekent, en holos, dat 'geheel' betekent. Zestien eeuwen geleden gaf Cyrillus, bisschop van Jeruzalem, daarvan een mooie uitleg.

De caravan staat op de ons aangewezen plek. Mijn vrouw doet een puzzel, ik zit voor mij uit te staren. De stilte om me heen voelt goed, maar wordt onderbroken door een groet van een man. De rol closetpapier onder zijn arm zegt dat hij op weg is naar het toilet. Een lichte wind-vlaag doet de bladeren van de eucalyptusboom ruisen en neemt iets van de warmte, die nog tussen de caravans hangt, mee.

Een tortelduif zoekt op het kleed naar gevallen broodkruimels.

Ik registreer het, maar mijn gedachten zijn elders.

Zittend op een andermans grasveldje, waarvoor ik ook nog betaal, vraag ik me af: ‘Waarom zijn we van huis vertrokken? En hebben dat, van alle gemakken voorzien, achter ons gelaten? Is het een vorm van vrijheidsdrang?’

Ik schrik op van een vloek die, zonder doel te treffen, tussen de caravans vliegt. De achter-buurvrouw probeert haar man iets duidelijk te maken.

‘Ja, ik weet het nog…’ Mevrouw De Vries begon te praten in de groep. Over de straten vol kerkgangers op weg naar de zondagse kerkdienst. Over de volle kerken en de grote groepen jongeren die met Pinksteren belijdenis deden. Heel levendig en enthousiast vertelt ze over hoe het toen was. En daarom klinkt het ook zo hard, als iemand haar ineens onderbreekt met de woorden: ‘Ja, allemaal mooie verhalen van vroeger, maar… even terug naar nu. Wie doet binnenkort het licht uit?’

 

Het zijn de woorden die niemand uit durft te spreken. En juist daarom klinken ze zo hard, het lijkt alsof ze nagalmen in de hoogte van de kleine dorpskerk. De afgelopen jaren hebben ze het wel gezien in de dorpen verderop: de mensen werden ouder en overleden, jonge mensen trokken weg vanwege werk of uit onvrede en de kerkdeur viel ten slotte voor de laatste keer in het slot.

Diep onder de indruk van wat we net van onze broeders uit Jordanië en Syrië hebben gehoord, gaan we bidden. Efeze 3 vers 14 en 15 is daarbij onze leidraad.

‘Daarom buig ik mijn knieën voor de Vader van onze Heere Jezus Christus, naar Wie alle geslacht in de hemelen en op aarde genoemd wordt, opdat Hij u geeft, naar de rijkdom van Zijn heerlijkheid gesterkt te worden door Zijn Geest in de inwendige mens.’ Er zijn drie gebedsronden. Eerst bidden we om vrede, daarna om veiligheid en ten slotte om vrijmoedigheid. Dat laatste is volgens de gebedsleider wel wat vreemd, want dat gaat in tegen de eerste twee gebedsonderwerpen: vrede en veiligheid. Vrijmoedigheid kan je in gevaar brengen. Het brengt je in gevaar. Toch gaan we het doen.

Ds.  M.K. Boersema is predikant van de GKv te Blije. Voor ‘Niets Nieuws’ (ww.nietsnieuwsblog.nl) schreef hij een blog over vergeving.  Hij gaf toestemming deze blog in ons kerkblad te plaatsen.

Mensen ‘van verder weg’ kijken me vaak glazig aan als ik vertel waar ik woon. ‘Blije, waar ligt dat dan?’ Vaak is mijn reactie: ‘Het ligt vlakbij Holwerd.’ Bij de meeste mensen begint dan een lichtje te branden. ‘Ja, dat ken ik wel. Daar gaat de boot naar Ameland.’ Niet dat die mensen ooit Holwerd zelf hebben gezien, want ze zijn waarschijnlijk met een boog om het dorp heen gereden om zo snel mogelijk bij de pier te komen. Bij de Waddenzee. Op weg naar Ameland. Op weg naar rust, ontspanning en vakantie. Op weg naar vrijheid.

Commentaar

  • Nieuw leven 2024-04-19 17:47:34

    In januari begint het al: het wordt weer langer licht en de sneeuwklokjes gaan bloeien, en even...

  • Post 2024-04-06 07:36:05

    De laatste tijd valt het mee, maar het komt regelmatig voor dat de post wat vertraging heeft....

  • Lijdenstijd 2024-03-23 18:53:26

    Met de lijdenstijd lijkt onze samenleving niet uit de voeten te kunnen. Hoe anders is dat met...

  • Leipzig en Navalny 2024-03-07 19:01:01

    Vorige week waren mijn vrouw en ik een paar dagen in het voormalige Oost-Duitsland op bezoek bij...