Ik kan mij bijna geen tijdschrift voorstellen, waarin geen rubriek ?commentaar? in voor komt. Ons eigen Kerkblad voor het Noorden is daarop geen uitzondering. Iedere week verschijnt er een commentaar in ons kerkblad van ??n van de redactieleden. Volgens een bepaald schema weet een ieder wanneer hij of zij aan de beurt is om commentaar te leveren op een actuele gebeurtenis. Dat kan dan gaan over iets uit het maatschappelijk leven of over iets wat zich afspeelt op het kerkelijk erf. De bedoeling is, dat je dan ook echt iets becommentarieert.
Nu moet ik eerlijk bekennen, dat ik dat altijd een nogal lastige klus vind. Ergens commentaar op hebben is natuurlijk niet zo moeilijk, maar de vraag is altijd weer of het ook gefundeerd is.

Er zijn van die mensen, die altijd commentaar / kritiek op iets hebben. Als voorbeeld noem ik commentaar op kerkdiensten: de preek was te lang, de melodie van die psalm was te moeilijk, wat zat die bank toch weer hard, dominee had dat ook nog wel mogen zeggen, ik kreeg helemaal geen snoepje van de buurvrouw en zo kun je nog wel een poosje doorgaan. Maar ze vergeten heel vaak dat er nog veel meer goede dingen gebeurden. Als daar nou eens wat meer aan gedacht zou worden. Begin ze maar eens op te noemen en je zult zien, dat het positieve in verreweg de meeste gevallen het negatieve overtreft.
Ook wordt er in veel gevallen commentaar gegeven op iets, zonder dat men met een oplossing of aanbeveling komt. En dat is nog gemakkelijker. Als je dan vraagt, hoe het dan anders moet, komt er geen antwoord maar blijft men steken in hoe het niet moet. En dan hebben we het nog niet eens over die opmerking, dat je iets in de preek hebt gemist. Ook dat komt voor. Maar begin dan eerst eens met dat wat je wel gehoord hebt. Daarom is het misschien goed om deze keer eens geen commentaar te hebben, maar een aantal dingen op te noemen, die het vermelden meer dan waard zijn.

E?n van mijn vrienden heeft op pinkstermaandag belijdenis van zijn geloof afgelegd. Is dat niet geweldig?
Bij ons in Dokkum is eind vorig jaar een nieuwe gespreksgroep voor jongeren opgestart en afgelopen zondagavond nog eentje. Vol verwachting zijn ze er aan begonnen. En ze mogen van de HEERE grote dingen verwachten!
Afgelopen zondag is er in heel veel kerken indringend gebeden voor de lijdende kerk. Er gebeuren wonderen!
Onze kerkdiensten worden niet verstoord door politieagenten.
En zo kun je nog wel een poosje doorgaan. Van Delfzijl tot Heerde is ontzettend veel goed nieuws te vertellen. Dan kom je vaak niet eens aan commentaar toe.

Op de valreep nog een kleine anekdote:
U kent dat verhaal vast wel, dat na afloop van een kerkdienst een jonge predikant aan de ouderling vroeg: ?Hoe vond u mijn preek?? ?Het was een arme preek?, antwoordde de ouderling. Waarop de dominee vroeg: ?Maar wat ontbrak er dan aan? Was de verklaring van de tekst niet goed? Waren de beelden niet goed gekozen? Heb ik er soms te weinig op gestudeerd?? Toen zei de ouderling met enige schroom: ?Jezus kwam niet in uw preek voor en daarom was hij arm!? ?Maar Jezus was ook niet in de tekst, men moet zich toch aan de tekst houden?, zei de predikant enigszins verontwaardigd. Waarop de ouderling zei: ?Weet u, dat er in ons land geen enkel dorp of gehucht is of er is een weg naar de hoofdstad? Zo is er in de Bijbel van iedere tekst uit een weg die naar Jezus leidt!?

Dokkum                   
Pieter Sijtsma