Wie een beetje thuis is in geschiedenis weet, dat deze woorden ontstaan zijn in de politiek. U moet zich de zaal maar eens voorstellen waar de leden van de Tweede Kamer vergaderen. Het is nu een mooie halfronde zaal, maar voorheen was de vergaderzaal rechthoekig. De ouderen onder ons weten dit vast nog wel. De voorzitter zat vooraan, Links voor hem zaten de communisten en de socialisten; rechts voor hem de liberalen, terwijl de overige groeperingen (katholieken en protestanten) recht in het midden voor hem zaten. Zo was globaal de indeling. Vandaar, dat de socialisten linksen werden genoemd en de liberalen rechtsen. En dat enkel vanwege het feit, dat ze links of rechts voor de voorzitter zaten. In de loop der jaren zijn deze begrippen een eigen leven gaan leiden. Vooral de socialisten en communisten probeerden de omstandigheden van de zwakkeren in de samenleving te verbeteren, terwijl de liberalen meer aandacht hadden voor de positie van het bedrijfsleven: liefst niets inleveren, je bezit is heilig. En zo werden de begrippen links en rechts gekoppeld aan respectievelijk socialisten en liberalen.

De laatste tientallen jaren zie je dat in het kerkelijk jargon deze begrippen ook steeds meer gebruikt worden. Met links wordt dan bedoeld, dat je voor vernieuwingen/veranderingen bent en met rechts dat er zoveel mogelijk van het oude vertrouwde moet blijven. Dit is natuurlijk wel wat kort door de bocht, maar in grote lijnen komt het hier wel op neer. Nu is daar natuurlijk niks mis mee. Ieder mens is verschillend. Echter, de basis, de liefde tot de Heere Jezus, is natuurlijk wel voorwaarde voor ons denken en handelen.
Bij de synodeverslagen van onze kerken in de pers kwam ik de termen links en rechts weer tegen in de woorden: linkervleugel en rechterflank. Je leest dan ook vaak: hij behoort tot de rechterflank van de kerken, of hij neemt een middenpositie in. Zo krijg je een stempel die helemaal niks met je christen-zijn te maken heeft. Zo las ik bijvoorbeeld in het Nederlands Dagblad, dat er binnen de CGK gemeenten zijn, te vinden in de linkervleugel van de kerken, die samenlevende homo?s uit pastorale motieven willen toelaten tot het avondmaal.

Binnen de kerken bedrijf je toch geen politiek? Voor mij zijn de termen links, rechts en midden dan ook verfoeilijke termen. In de Bijbel kom je dit volgens mij ook nergens tegen. Behoorden de discipelen bijvoorbeeld tot de linker- of rechtervleugel van de christelijke gemeente? En was Jezus rechts of links, toen hij Zijn Bergrede uitsprak? Nee, wij hebben deze begrippen zelf ge?ntroduceerd om kort aan te geven, waar en hoe we iemand moeten plaatsen. Nogmaals: verfoeilijk. Een christen is niet links of rechts of neemt een middenpositie in. Als christen wil je leven naar en vanuit de normen van Gods Woord. Dat is bepalend en zo moet er ook over gesproken worden.

Het zou een merkwaardig gezicht zijn, wanneer de synodeleden bij binnenkomst vooraf een stempel krijgen opgedrukt van links of rechts en ze dan ook links en rechts voor de moderamentafel moeten gaan zitten. Dan werk je groepsvorming in de hand. Dan lijkt het bijna een politiek spel met alle gevolgen van dien. Maar zo mag het niet gebeuren. We zullen elkaar moeten aanspreken op ons christen-zijn: bent u, ben jij een volgeling van Hem? Dan behoor je niet tot een vleugel of zit je mooi in het midden. Maar dan ben je christen in de kerk van Jezus Christus.

Dokkum                   
Pieter Sijtsma