Vrijwilligers. Waar vind je die vandaag de dag? Die vraag wordt op vele plekken in onze maatschappij gesteld. Van de voetbalvereniging tot de buurtvereniging. En van de kerk tot de speeltuinvereniging.
Mijn vrouw en ik zijn onlangs verhuisd en in Zwolle recht tegenover een openluchtzwembad gaan wonen. Dit zwembad wordt in de lucht gehouden door voornamelijk vrijwilligers. Destijds (1992) is dit bad gered van de sloop en tegen betaling van abonnementsgeld en zo’n zes uur vrijwilligerswerk per jaar draait ieder lid van de vereniging mee. Als je geen lid bent van de vereniging krijg je geen toegang tot het zwembad. Op twee manieren kun je naar binnen: als verenigingslid of je wordt door een lid van de vereniging als introducé meegenomen. Dan kan de introducé tegen betaling naar binnen. Je staat dus beteuterd bij de kassa als je op de bonnefooi naar het zwembad bent gegaan en niet naar binnen mag gaan. De formule werkt al bijna 25 jaar succesvol.
Maar het is vaak wel zwoegen geblazen. Als we de kerk nemen horen we links en rechts de geluiden over vacatures. Over plekken die openvallen en moeizaam of niet worden ingevuld. Mensen die wel willen maar geen ruimte zien in hun persoonlijke agenda om er tijd voor vrij te maken. Mensen – die zijn er ook – die het wel prima vinden als ánderen het doen. Mensen – dat gebeurt – die wel eens het een en ander hebben gedaan en zich toen wat verloren voelden vanwege slordige overdracht of beperkte begeleiding.
Dominee, zegt men dan, zou er in de preek eens aandacht aan moeten besteden. Dat is ook zo. Maar je voelt wel aan: dat kan niet elke week. Dan rennen de kerkgangers op een gegeven moment gillend de tent (van de samenkomst) uit. Da’s te veel wet en te weinig evangelie, is dan de kritische reactie. Dwingen gaat niet.
Wat zou er gebeuren als de kerkgebouwen op last van de regering moeten sluiten? Het zwembad in Zwolle werd in 1991 bezet! Er kwam een beweging op gang! Een seculiere opwekking! De kerk dicht? Zondag kun je niet meer naar de kerk met je boek vol zilverwerk… Raakt dat je? En waarom wel of niet? Wat zou je eraan missen? En wat zou je gezin missen? Of de plaatselijke samenleving? Of Nederland? God moet het ons geven: zo’n opwekking. Ja. Maar ga mij niet vertellen dat God jou niet vandaag wil gebruiken. Commitment gevraagd - voordat de tent sluit.
N. Vennik, Zwolle