Simone Biles. Tom Dumoulin. Kiki Bertens. Naomi Osaka. Vier sporters die tot de top van hun sport behoren. Vier sporters die het afgelopen jaar hebben aangegeven dat ze het niet meer aankunnen. De druk om te presteren. De verwachtingen van mensen: supporters maar vooral media. 

 

Als u dit leest, zijn de Olympische Spelen al lang weer voorbij. Een paar hoogtepunten worden misschien onthouden, maar de meeste medailles zijn door de toeschouwers al snel weer vergeten. Wat overblijft zijn wat mooie filmpjes voor de sportoverzichten aan het einde van het jaar.

 

We hebben ons voor een week in een hutje verschanst. Geen water, geen WC. Vakantie is echt een tijd om gekke dingen te doen. Onze trekkershut staat op camping de Sikkenberg in Onstwedde. We  assisteren onze dochter een weekje. Ze heeft samen met haar man een gezinshuis en dat is niet luieren. Zeker nu ze er een week alleen voor staat. Gelukkig is er veel compensatie. We worden omringd door veel groen en door veel aardige mensen. Al die vakantiegangers vormen samen een kleine gemeenschap. Er is zorg voor lichaam en ziel. Je kunt je hier laven aan rust, de natuur en aan het woord van God.

 

Ketenen Gebroken. Dat betekent dit woord in de Surinaamse taal Sranantongo. De naam duidt de jaarlijks terugkerende feestdag aan op 1 juli ter viering van de afschaffing van de slavernij in 1863.

Slavernij is hot. De besturen van de vier grote steden willen 1 juli uitroepen tot nationale herdenkingsdag van de afschaffing van de slavernij. Onderzoek naar ons slavernijverleden heeft aangetoond, dat een groot percentage van de stadsbestuurders van toen directe belangen had in slavenhandel en in aan slavernij geproduceerde goederen. Veel stadsbestuurders waren eigenaar van een of meerdere plantages in de Nederlandse koloniën. Opvallend in dat onderzoek is het woord verwevenheid. Verwevenheid van de bestuurlijke en zakelijke elite met slavernij. 

Ik. Eigenlijk kan dat helemaal niet, een commentaar beginnen met het woordje ik. Wat blijft er dan over van de objectiviteit? Maar ik laat het toch nog maar even staan.

De laatste weken worden we regelmatig geconfronteerd met berichten vanuit Canada. Het land waar ik altijd een speciaal gevoel bij heb, omdat ik er een paar jaar heb gewoond.

De Maple Leaf-bomen op ons erf herinneren me er voortdurend aan. Voor mijn omgeving zijn het natuurlijk gewone esdoorns, maar voor mij hebben ze toch iets speciaals.

 

Op 9 juni jl. kregen (de) predikanten van onze kerken een e-mail toegestuurd die was ondertekend door een viertal collega's. In deze e-mail spreken deze collega's over ontwikkelingen in onze kerken die hun zorgen baren.

Zij wijzen op de uitspraak van onze generale synode in 1998 aangaande vrouw en ambt. Deze uitspraak was dat het traditionele standpunt van onze kerken aangaande de dienst van vrouwen in de kerk Schriftuurlijk is. Naar aanleiding van revisieverzoeken is deze uitspraak bevestigd door de synode van 2001.

Commentaar

  • Nieuw leven 2024-04-19 17:47:34

    In januari begint het al: het wordt weer langer licht en de sneeuwklokjes gaan bloeien, en even...

  • Post 2024-04-06 07:36:05

    De laatste tijd valt het mee, maar het komt regelmatig voor dat de post wat vertraging heeft....

  • Lijdenstijd 2024-03-23 18:53:26

    Met de lijdenstijd lijkt onze samenleving niet uit de voeten te kunnen. Hoe anders is dat met...

  • Leipzig en Navalny 2024-03-07 19:01:01

    Vorige week waren mijn vrouw en ik een paar dagen in het voormalige Oost-Duitsland op bezoek bij...