Misschien heb jij het ook wel eens meegemaakt. Je komt in een nieuwe klas. Je kent helemaal niemand. En wat bedenkt de leraar weer om te doen? Een voorstelrondje! Dus moet je weer nadenken over wat je doet, waar je vandaan komt en hobby’s enzo. Je moet vertellen wie je bent.

Het gebeurt regelmatig. Je moet je even voorstellen. Zo iets als: ‘Ik ben zeventien jaar oud, ik zit op de HAVO in Groningen en mijn hobby’s zijn lezen, computeren en voetballen. O ja en ik werk bij de Jumbo!’ Zo stellen wij ons vaak voor. We noemen alle dingen op die we een beetje doen. Je werk, school en hobby.  Maar is dat nou eigenlijk alles wat er over jou en mij te zeggen valt? Zijn jij en ik een optelsom van alles wat we doen, wat we neerzetten, wat we presteren? Stel je alleen maar wat voor als je allerlei dingen doet? Als ik maar op het VWO zit, of op de universiteit, als ik maar flink sport of juist hard werk. Want dat zijn de dingen die wij noemen. Maar, valt er niet meer te zeggen?

 

Laatst had ik dat ook: zo’n voorstelrondje. En iemand noemde als eerste: ik ben Christen. Voordat hij noemde wat hij allemaal deed en had gedaan, zei hij eerst: ik geloof in Jezus. He, wat zegt hij nou? Dat was het eerste wat ik dacht. Maar toen ik er even over na begon te denken dacht ik: hij heeft gelijk. Als je Jezus volgt ben je niet allereerst een scholier, of iemand met leuke hobby’s: nee, je bent Christen!

 

Als je Christen bent dan veranderd er namelijk wat in jou. Jezus is vanaf dan de baas over je leven. Niet jij hebt meer de touwtjes in handen. Je bent niet meer wat je van jezelf maakt. Als je maar genoeg sport en werkt en op de goede school zit. Nee: Jezus is dan de baas. Het belangrijkste in je leven is niet meer jij, maar Jezus. Paulus zegt daar in Galaten 2:20 iets heel moois over: ‘ikzelf leef niet meer, maar Christus leeft in mij.’ Jezus is degene die de baas is. Christus. Niet Bram, of Janneke, of Jeroen, Paul of Annelies. Nee: Jezus. Wie ben jij? Who am I? Iemand waar Jezus is leeft! Niet zomaar een scholier, iemand die vakken vult bij de Jumbo of VMBO-TL doet maar je bent veel meer! Je bent namelijk een tempel! Een huis waar God in woont.

Ja: als je Christen bent, dan hoef jij jezelf niet meer waar te maken. Je hoeft je niet te schamen voor wie je bent. Want Jezus leeft in jou! En zelfs meer: je weet waar je vandaan komt. Als jij in Jezus gelooft dan mag je zelfs tegen God zeggen: pappa, vader! In Romeinen 8:15 staat: ‘U hebt de Geest niet ontvangen om opnieuw als slaven in angst te leven, u hebt de Geest ontvangen om Gods kinderen te zijn, en om hem te kunnen aanroepen met ‘Abba, Vader.’ Jezus woont in jou, en daardoor ben je ook een Kind van God.

Duidelijk is dus dat God jou en mij enorm waardevol vindt. Misschien vind je wel dat je het zelf moet maken. Als ik maar hard werk, en zorg dat alles op orde is: nou, dan zit het wel goed. Nee, dat hoeft niet. Het heeft geen zin. Want als dat allemaal doe, nou, dan vinden mensen mij wel aardig. Als ik me kan voorstellen als iemand die geweldig is… Nee. Ook al ben je misschien niet de slimste, ben je vaak ziek, pesten mensen je wel eens of kan je helemaal niet sporten: voor God ben jij waardevol. Who am I? Wie ben ik? Een kind van God. Niemand die dat ooit van je af kan nemen. In Gods ogen ben jij waardevol.

Dat betekent dat eigenlijk de hele wereld op de kop staat. Als jij iemand moet vertellen wie je bent, begin dan bij dat wat nou echt het belangrijkste is. Niet je school, werk of hobby’s: maar dat je bij Jezus hoort, dat Hij in je woont en dat je een kind van God bent. Dat is het allerbelangrijkste. De rest komt daarna pas.

Who am I? Jij bent van Jezus. Waardevol in Gods ogen. Niet om wat je presteert. Je bent niet de optelsom van al je dingen die je doet, de optelsom van je agenda. Nee: je bent de optelsom van Gods liefde. En die is oneindig. God houdt van jou, omdat Hij jou gemaakt heeft. Geloof jij in Hem?

Bram Hofland