Verrekijker: Op naar wereld drie
Het is al weer enkele jaren geleden, maar het blijft het me verwonderen. Op zo’n zestienhonderd (!) meter hoogte liep ik op een bepaald moment naar een plek waar tientallen vissen te zien waren. En dan niet in een bergmeertje of zo, maar als fossiel zichtbaar in de rotswand. Dus is de conclusie: heel lang geleden lag deze plek onder water.
Aan de rotsstructuren kon je zien dat het water rustig stroomde en de vissen blijkbaar een goed leven hadden, totdat…? Blijkbaar was er geen kans om weg te zwemmen. Wat eens een zee was, is nu een rotsformatie die vanaf het punt waar ik was nog een heel eind verder omhoog liep.