Het boek Openbaring is voor velen een raadselachtig boek. De velen beelden en verhalen die we lezen staan ver van ons dagelijks leven af. Door de eeuwen heen is het boek ook vaak gebruikt om allerlei toekomstscenario’s uit te werken. Het boek leent zich echter niet voor speculatie en fantasie over de toekomst, maar is juist bedoeld om christenen in het ‘hier en nu’ te leren wat de impact is van Gods handelen. Specifieker gezegd: Openbaring bevat geen wonderlijk script van toekomstige gebeurtenissen, maar vertelt het verhaal van Gods doel om de schepping en de mensheid te verlossen door de zending van het Lam. Tegelijk wil het boek op deze manier kerken (en christenen) vormen en toerusten om deel te nemen aan Gods bevrijdend handelen door de te leven als gemeenschappen die Gods nieuwe toekomst belichamen. Het is dus voluit een boek dat gericht is op de missie van God.

Inleiding

Op verzoek van de eindredactie van Het Kerkblad voor het Noorden wil ik de komende maanden aan de hand van een zestal artikelen een aantal onderwerpen uitdiepen die op de komende Generale Synode, te houden DV 2024 (vanaf juni) aan de orde zullen komen. In dit eerste artikel ga ik dieper in op de betekenis en achtergrond van het zgn. presbyteriaal-synodale stelsel. Een vorm van kerkbestuur, kerkregering. Maar wat betekent dit nu precies? Waar komt het vandaan? En, waarom houden wij anno 2023 er nog (steeds) aan vast? Zijn er ook andere vormen van kerkbestuur? Op al deze vragen hoop ik de lezer van antwoorden te voorzien.

Er was eens een koning, en hij was erg populair. Hij liep op straat met de kroon op z’n hoofd, en de mensen waren altijd blij als ze hem zagen. Ze groetten vriendelijk, gaven een hand, spraken hem netjes aan met u. Op een dag had de koning een plan: wat als ik eens niet mijn kroon op zet? En wat als ik oude kleren aan doe? Hoe gastvrij is iedereen dan? Hij ging de straat op, niemand herkende hem als koning. En het viel hem op: nauwelijks waren er mensen die hem begroetten. Niemand gaf hem een hand en aanspreken met u deden ze al helemaal niet meer… Hij ging zitten, en vroeg om geld, om hulp, maar hij kreeg maar weinig. Ja, er waren er een paar, die deden wat goeds voor hem…

In de vorige bijdrage stonden we stil bij Johannes Chrysostomus’ visie op de schepping. Ook anderen hielden zich echter bezig met de uitleg van Genesis 1 en 2. Gregorius van Nyssa is een van hen. Hij behoort tot de belangrijkste Griekse kerkvaders. Gregorius van Nyssa (335 – na 394) was bisschop van Nyssa (372 - na 390).