Nee, dit gaat niet over het ministeriële koffertje van onze minister van financiën. Dit gaat over een Koninklijk Koffertje. Met hoofdletters dus. Ik zal het uitleggen:

Zondagmorgen in alle vroegte. De wijkdiaken loopt wat rond in de kerk. Uit de kast haalt hij een donkerbruine lederen koffer, controleert de inhoud nauwkeurig en vult hier en daar wat bij. Met een korte groet verdwijnt hij weer snel.

Hoezo kan degene die de puinhoop heeft veroorzaakt, vrijuit gaan? Hij is toch verantwoordelijk? Dat moet toch ook blijken? Waar blijft het recht als een misdaad wordt kwijtgescholden zonder consequenties voor de dader, en deze daarna prinsheerlijk kan leven van wat hem uit genade wordt geschonken?

Een gemakkelijk geloof, zo zeggen sommigen. Je doet dingen verkeerd en daarna ontvang je eenvoudigweg vergeving. 'Je moet iemand toch aanspreken op zijn daden en zo beoordelen?'

Maar voor een gelovige is er geen groter wonder dan de vergeving van al zijn zonden. De samenvattende boodschap van het evangelie luidt: 'Uw zonden zijn u vergeven.'

In deze rubriek vertellen mensen die een functie in de kerk bekleden, iets over hoe ze deze functie in praktijk brengen. Diverse aspecten mogen daarbij aan bod komen. Bijvoorbeeld wat het werk inhoudt, hoeveel tijd het kost, welke leuke of vervelende dingen ze tegenkomen, en nog veel meer.

Vandaag 'de jeugddiaken’. Aan het woord is Rene Fietje, jeugddiaken van de kerk van Mussel.

Jeugddiaken: dienstbaar voor jongeren

Rene Fietje loopt nogal eens tegen misverstanden op. Hij vertelt: 'Als je een jongere vraagt wat een diaken doet, dan krijg je nog steeds vaak dit antwoord: "Eh…die gaan toch met de zakjes rond?" Natuurlijk, dat doen ze ook, maar dat is gelukkig niet alles.'

In deze rubriek vertellen mensen die een functie in de kerk bekleden, iets over hoe ze deze functie in praktijk brengen. Diverse aspecten mogen daarbij aan bod komen. Bijvoorbeeld wat het werk inhoudt, hoeveel tijd het kost, welke leuke of vervelende dingen ze tegenkomen, en nog veel meer. Vandaag is Robert Korf aan het woord: drieënveertig jaar, geboren en getogen op Urk, en getrouwd met Alina Korf-Post. Samen hebben zij een zoon van twaalf en een dochter van negen. Korf is koster van de christelijk-gereformeerde Ichtuskerk op Urk.

'De Ichthuskerk is ontstaan, toen een groep gemeenteleden van de toenmalige Gereformeerde Kerk op Urk deze kerk verliet bij het tot stand komen van de Protestantse Kerk in Nederland. Ook wij als gezin sloten ons bij deze groep aan. In 2005 vonden we een plek binnen de Christelijke Gereformeerde Kerken. Ichthus is inmiddels uitgegroeid tot een gemeente van meer dan zestienhonderd leden.'