Dertig jaar geleden brak Francine Rivers door met haar eerste christelijke roman: Bevrijdende liefde, gebaseerd op het bijbelboek Hosea. In dit 40-dagen dagboek worden de thema’s uit die roman verder uitgediept: Afgewezen, berusting, gered, vrijgekocht, verzoening en vernieuwing.
Dit boek gaat over twee vriendinnen, Audrey en Eve. Audrey is van adel, Eves moeder werkt op Wellingford Hall, het landgoed van Audrey’s familie. In het Engeland van de jaren dertig was de afstand tussen de adel en burgers heel groot. De beide meisjes ontmoeten elkaar als ze twaalf jaar oud zijn en ondanks het standsverschil ontstaat er een vriendschap voor het leven.
Het boek begint eigenlijk met de afloop: In 1950 woont Eve al vier jaar onder Audrey’s naam met haar kind in Amerika. Ze doet zich voor als de schoondochter van de ouders van Robert, de omgekomen echtgenoot van Audrey. Tot de echte Audrey voor de deur staat.
Paul Visser, pionier predikant in Amsterdam, laat zich inspireren door aartsvader Abraham, eveneens pionier. De wereld waarin Abraham leefde komt overeen met onze wereld. Ongeloof is de gewoonste zaak van de wereld en geloof mag je beschouwen als een wonder. Net als Abraham mogen wij met vallen en opstaan leren wat vertrouwen in God is.
Filosofie voor kinderen. Zo laat dit boek zich het best typeren. Het lijkt wat op Toon Tellegen, maar het is een langer verhaal zonder veel samenhang. Het gaat over een jongen en een mol die elkaar ontmoeten en samen de wildernis in staren. Tijdens hun omzwervingen ontmoeten ze eerst een vos en later een paard. Samen zijn ze onderweg en ze proberen de weg door het leven te vinden. Samenvatting in een regel: De waarheid is dat iedereen gewoon maar wat probeert.
