Sinds kort woont onze jongste zoon met zijn vrouw en drie kinderen weer op Urk. Acht jaar lang woonden ze in het buitenland, maar nu zijn ze weer in de buurt. Het ambt van grootouder kan weer meer gepraktiseerd worden. De oudste dochter zit al in groep twee. Regelmatig brengen we haar  naar school en halen haar na schooltijd weer op. Als het weer een beetje meewerkt is het een klein feestje. Straks als ze groter wordt gaat ze natuurlijk zelfstandig naar school. Je houdt wel je hart vast als je die kinderen door het verkeer ziet laveren, maar gelukkig gaat het meestal goed. Je hoeft je als ouders niet constant zorgen te maken of je dochtertje wel thuiskomt.

Vandaag de dag zijn er heel wat filmpjes op Youtube te bekijken die gaan over het verzorgen van je huid. Met een duur woord wordt dit skincare routine genoemd. Een routine die zich ’s morgens en ’s avonds herhaalt. Vrouwen prijzen bepaalde producten aan en laten zien hoe je die producten gebruikt. Het gaat in die routines niet om een enkele dag- of nachtcrème, maar het kan oplopen tot acht of negen verschillende producten die na elkaar gebruikt moeten worden.

Nu zijn het niet alleen volwassenen die deze filmpjes maken en bekijken. Er zijn inmiddels ook jonge kinderen die dit soort filmpjes opnemen. Kinderen van vier of vijf jaar oud die iedere ochtend en avond een half uur tot een uur besteden aan de verzorging van hun huid. De filmpjes worden honderdduizenden keren bekeken.

Op het moment dat ik dit commentaar schrijf, is het dankdag voor gewas en arbeid. De Bijbel op mijn bureau ligt opengeslagen bij Psalm 67. Over dit Schriftgedeelte zal het vanavond in de dienst gaan. Een psalm voor dankdag, al zou het net zo goed een psalm kunnen zijn voor de biddag. Er wordt in vers 2 namelijk een gebed, een wens uitgesproken om de zegen van God.

Woensdag 6 november aanstaande is het, D.V., dankdag voor het gewas en de arbeid: we brengen onze dank bij de Here voor de zegen die Hij ons nog altijd geeft. We belijden dat het de Here God is die de hemel en de aarde door zijn hand voortdurend in stand houdt en regeert. Hij zorgt voor de schepping. Hij geef ons tot op de dag van vandaag, vanuit zijn goedheid, wat wij nodig hebben voor het in stand houden van ons leven. Daarom houden we dankdag.

En toch, als ik aan die dankdag denk, komt de vraag best wel eens bij me boven of de dank die we op dankdag naar de Here God verwoorden echt uit ons hart komt. Die vraag komt bij mij op vanuit twee ‘bronnen’, als ik ze zo maar even zal noemen.