Onze kerken hebben overal in de wereld een aantal missionair diaconale medewerkers (MDW-ers) zitten. Het zijn gewone mensen, maar door de Geest gedreven. Ze hebben een drang in zich om met hun gaven op een voor hen speciaal plekje te bouwen aan het koninkrijk van God. Zij bouwen meestal in stilte en timmeren niet veel aan de weg. Daarom zetten wij een aantal van hen maar eens in de schijnwerpers. Vandaag vertelt Janetta Fokkema, gastenverblijf-manager in Bolivia.   

Half juni is de generale synode van onze kerken in Dordrecht geopend. Pieter Sijtsma is een van de afgevaardigden. Hij zal ons de komende tijd op de hoogte houden over zijn bevindingen.

15 juni 2019 de eerste zittingsdag. Na een goede nachtrust bij mijn gastgezin word ik om half acht ’s ochtends gewekt. Een prima ontbijt met Brinta volgt. Mijn gastheer brengt mij in zijn auto naar de vergaderlocatie in de binnenstad, de kerk van Dordrecht Centrum. Bij aankomst daar nemen we hartelijk afscheid en bedank ik hem nogmaals voor alle goede zorgen en nodig hem uit om eens langs te komen in Dokkum.

Wat doet u graag in uw vrije tijd? Even lekker sporten, een mooi boek lezen, klussen in huis of bezig zijn in de tuin? Ieder heeft zo zijn eigen voorkeur. Voor velen is dat ook televisie kijken.

Gemiddeld kijken Nederlanders zo’n drie uur per dag naar een televisie of ander beeldscherm. Drie uur per dag! Ik denk dat de meeste lezers direct zeggen: ‘Drie uur per dag geldt niet voor mij, hoor.’ Maar toch, laten we eens nagaan wat er zoal onder televisiekijken wordt verstaan.

Tempelman groeide op binnen wat hij noemt ‘de laatste zuil van Nederland’, de gereformeerd vrijgemaakte kerk. Onderwijs, camping, krant, alles had het label vrijgemaakt. En het was voor de hand liggend dat hij in Kampen (vrijgemaakt) theologie zou gaan studeren.

Hij koos echter voor Amsterdam. Een vrouw uit zijn gemeente zei toen: ‘Als je naar Amsterdam gaat, zul je je geloof verliezen.’ En inderdaad Gerko ging van absolute zekerheden naar absolute twijfel.