Kinderen willen graag voor in de kerk zitten. Dan kunnen ze alles goed zien en voelen ze zich betrokken. Zoals kinderen ook graag op school het hulpje willen zijn en naast de juf willen zitten. Als je ouder wordt, verandert dat vanzelf. Op de middelbare school wil er niemand voorin zitten. Achterin, zo ver mogelijk bij de docent vandaan.

In de kerk zitten mensen ook graag het liefste achteraan. Ik heb dat lang vreemd gevonden. In het theater wil je graag de beste plaatsen – en in elk geval niet achteraan zitten. Bij een concert doen mensen er van alles voor om zo ver mogelijk vooraan te staan. In het voetbalstadion betaal je meer voor de plaatsen met het beste ‘zicht’. Wat zegt dat?

Wat er precies bedoeld wordt met bieze in de bijbel, is wat onduidelijk. Het eerste waar je aan denkt is natuurlijk Mozes in zijn biezen kistje. Maar is dat kistje of mandje nou gemaakt van bies of van bieze? Of van papyrus, zoals de NBV vertaalt?

‘Je moet beginnen met de eerste tree’

De christelijke familie Masih blééf doorprocederen voor asiel. Terugkeer naar Pakistan was levensgevaarlijk, beschuldigd van blasfemie. Ze kregen uiteindelijk een status. Dat daar zes (!) asielaanvragen voor nodig waren, kun je hen aanrekenen maar ook het Nederlandse systeem.

Een probleem dat ver weg leek, is opeens dichtbij gekomen. Met enige weemoed kijk ik naar oude documentaires van Louis Theroux, die op bezoek gaat bij complotgekkies diep in de binnenlanden van de Verenigde Staten. Aardige, maar duidelijk verwarde mensen die samen buitenaardse wezens gaan vangen in de woestijn, dat soort werk. Het raakt nergens jouw eigenlijke bestaan, en het is interessant om erover te filosoferen. Hoe komen die mensen zo gek? En hoe kan Louis er met zo’n uitgestreken porem naar luisteren?