Op zondag 18 augustus jl. werd drs. Rein den Hertog bevestigd als de nieuwe predikant van Groningen. Door allerlei omstandigheden is het wat later dan gebruikelijk geworden om hem en zijn gezin in het kerkblad aan u voor te stellen.
Ds. Stoffer Otten stelde hem de volgende vragen:
Kun je iets vertellen over je achtergrond?
Mijn wieg stond in het Groningse plaatsje Kornhorn, waar mijn vader predikant was. In zekere zin keer ik nu ik in Groningen predikant ben geworden, dus terug naar mijn geboortegrond. Ik moet echter wel bekennen dat ik mij niets herinner van mijn geboorteplaats. Vrij snel nam mijn vader het beroep aan naar Leiden. In deze mooie studentenstad heb ik tot mijn twintigste met heel erg veel plezier gewoond. De paar keer dat ik sinds de verhuizing door Groningen ben gereden, deed alles mij erg veel denken aan Leiden.
Hoe kwam je er toe om predikant te worden?
Eerlijk gezegd: ik wilde nooit predikant worden. Het predikantschap zit nogal in de familie, namelijk. Mijn beide grootvaders, mijn vader, vier ooms en twee broers zijn of waren predikant. En dan heb ik nog niet eens een uitputtende lijst gegeven. Om toch iets van mijn eigen zelfstandigheid te bewaren had ik mezelf altijd voorgenomen: wat het ook wordt, dat nooit!
Na mijn middelbare school besloot ik daarom geschiedenis te gaan studeren. Dat was overigens een keuze uit overtuiging. Geschiedenis en alles wat daar mee samenhangt, heeft me altijd ontzettend geboeid, en dat doet het nog steeds trouwens. Met veel plezier heb ik het eerste jaar van deze studie volgemaakt. Het leek mij op dat moment wel wat om de politiek in te gaan en ik dacht met deze studie daar een goede basis voor te kunnen leggen.
De wegen liepen heel anders. In 1999 ging ik samen met een vriend uit Leiden met Dienstverlening Jongeren Wereldwijd (DJW) op werkvakantie naar Venda, Zuid-Afrika. We hielpen daar mee aan de bouw van een klein kerkje. Voor mij is die vakantie van beslissende betekenis geweest voor de rest van mijn leven. Door de indrukken die ik op deed en de gesprekken die ik daar voerde met verschillende mensen werd voor mij toen duidelijk dat God toch iets anders van mij verlangde dan een studie geschiedenis of een loopbaan in de politiek. Misschien moest ik er toch maar eens over na denken om predikant worden? Ik besloot na die vakantie om theologie te gaan studeren en tot mijn eigen verbazing bleek het ontzettend boeiend. Langzaam groeide bij mij de overtuiging dat God mij heel nadrukkelijk riep in Zijn dienst.
De studie verliep heel voorspoedig en in februari 2006 werd ik beroepbaar gesteld binnen onze kerken. In oktober van dat jaar werd ik als gemeentepredikant verbonden aan de gemeente van Zutphen. In deze schitterende plaats in de Achterhoek hebben we als gezin heel mooie en intensieve jaren gehad. Met vallen en opstaan heb ik geleerd wat het betekent om God te mogen dienen als predikant van een gemeente. Overigens ben ik nog absoluut niet uitgeleerd. Het was best heel moeilijk om afscheid te nemen, maar we doen het in de overtuiging dat dit Gods weg is.
Kun je iets vertellen over je gezin?
De al genoemde vakantie in Zuid-Afrika was op nog een andere manier van beslissende betekenis voor mijn leven. In Venda ontmoette ik Tineke van der Veer. Niet lang na onze terugkeer in Nederland kregen we een relatie. In 2001 trouwden we met elkaar. Tineke studeerde eerst Godsdienst en Pastoraal werk in Ede, maar is later overgestapt naar verpleegkunde. Tot onze verhuizing naar Zutphen heeft ze in de chronische psychiatrie gewerkt.
In de loop der jaren ontvingen we uit Gods hand vijf kinderen: Gerben, Miriam, Anna, Michiel en Vera. Het is dus een drukke bedoening bij ons thuis, maar wel erg gezellig. De verhuizing heeft op de kinderen, met name de oudsten, toch best wel indruk gemaakt.
Zijn er naast het werk nog andere dingen die je graag doet?
Naast het werk vraagt het gezin natuurlijk behoorlijk wat aandacht. Op het moment valt het nog mee, maar binnen afzienbare tijd zullen er waarschijnlijk weer zeer regelmatig ritjes gemaakt moeten worden naar de voetbalclub, het zwembad of de gymzaal. Ook vinden Tineke en ik het erg leuk om er met de kinderen op uit te trekken. Met veel plezier hebben we een museumkaart, die we erg intensief gebruiken.
Ik lees erg graag, dus als ik een moment vrij heb zit ik vaak met een boek voor m’n neus. Soms ook tot frustratie van Tineke. Ik vertelde al dat ik erg geïnteresseerd ben in geschiedenis. Daarom probeer ik nu zoveel mogelijk boeken te lezen over de geschiedenis van de stad Groningen.
Daarnaast houd ik erg van voetbal, zowel de beoefening ervan, als het kijken er naar. In Zutphen had ik de gewoonte om elke vrijdagavond met een groep uit de gemeente te zaalvoetballen. Ik weet niet of daar in Groningen ook mogelijkheden voor zijn, maar ik hoop het wel. Anders zal ik op een andere manier m’n lichamelijke beweging moeten krijgen.
Welke verwachtingen heb je als het gaat om je nieuwe gemeente?
Ik moet eerlijk zeggen dat ik daar niet een heel erg gedetailleerd beeld bij heb. Natuurlijk heb ik een idee van hoe ik het graag zou zien, of wat ik graag zou doen, maar het belangrijkste is dat ik de gemeente mag dienen. De vraag is dus niet wat ik het liefste zou willen, maar wat het beste is voor de gemeente. Daarom laat ik nu maar zoveel mogelijk de dingen op me af komen zoals ze zijn. Naar aanleiding daarvan zal ik wel zien wat met name aandacht vraagt.
Het is wel een hele overstap van een gemeente van driehonderd leden, naar een gemeente met bijna tweeëneenhalf duizend leden. Ik ben dus wel benieuwd hoe dat zal zijn. Ook lijkt het me erg mooi om heel direct samen te werken met collega’s. Ik heb er alle vertrouwen in dat dat goed zal gaan.
In de intrededienst heb ik stilgestaan bij het eind van Matteüs negen en het begin van hoofdstuk 10. Jezus leert daar Zijn discipelen allereerst te bidden, om ze vervolgens in dienst te nemen. Ik hoop ook zo aan het werk te gaan in Groningen: in afhankelijkheid van de Here, mezelf laten gebruiken voor de bouw van Zijn koninkrijk.
Hartelijk dank voor het beantwoorden van de vragen. We wensen je samen met Tineke en de kinderen een gezegende tijd toe in Groningen.
Assen
Stoffer Otten