In deze rubriek vertellen mensen die een functie in de kerk bekleden, hoe ze deze functie in praktijk brengen. Diverse aspecten komen daarbij aan bod. Bijvoorbeeld wat het werk inhoudt, hoeveel tijd het koste, welke leuke of vervelende dingen ze tegenkomen en nog veel meer. Nu: Sannie Peterson-Kempenaar (58), geboren en getogen in De Westereen (voorheen: Zwaagwesteinde).
Sannie, die gehuwd is en samen met haar man drie kinderen heeft, is binnen de kerk een bezige bij. Ze heeft veel club- en zondagsschoolwerk gedaan en verzorgt ook al jaren het verjaardagsfonds. Daarnaast functioneert ze ook als wijkcontactpersoon van de CGK Rehoboth te De Westereen. En voor dat laatste ben ik met haar in gesprek.
WAT
Al direct bij het begin van ons gesprek hoor ik dat de wijkcontactpersonen onderdeel uitmaken van de WATs. Deze afkorting staat voor wijkactiviteitenteams. Er zijn in De Westereen vier teams actief. Een team bestaat uit de wijkouderling, wijkdiaken, een of meer pastorale bezoekers en meerdere wijkcontactpersonen. En van die laatste groep is Sannie er eentje. Op mijn vraag wat dat werk voor haar inhoudt, vertelt ze dat het erom gaat dat je oog voor elkaar hebt. 'Ik heb tien adressen of eenheden toebedeeld gekregen. Als er op een van die adressen iets bijzonders is, bijvoorbeeld een verjaardag, ziekte, geboorte of sterfgeval, breng ik daar een bezoek. Maar ook nieuwe leden in mijn wijk welkom heten hoort er bij. Vaak ga ik alleen op bezoek, maar in voorkomende gevallen neem ik iemand anders van de contactpersonen uit mijn wijk mee. Als we een presentje geven, kunnen we de kosten daarvan declareren bij de penningmeester van de kerk.'
Naast de hiervoor genoemde bezoeken brengt Sannie ook periodiek een bezoek bij oudere gemeenteleden die niet meer in de kerk kunnen komen wegens ziekte of andere omstandigheden. Voor dat bezoekwerk hebben de WATs een bezoekschema gemaakt waarin helder is aangegeven in welke week de ouderling, predikant, pastorale bezoeker en ook de wijkcontactpersoon geacht wordt deze broeders en zusters met een bezoek te vereren. Nu kan volgens Sannie zoiets ook best een week eerder of later. Maar omdat je een schema hebt, loop je niet het risico dat iedereen in bijvoorbeeld twee weken op de stoep bij een oudere staat en dat er dan een half jaar lang niemand komt.
Luisteren
Het gebeurt zelden dat zij tijdens het bezoek met iemand bidt of een stukje uit de Bijbel leest. Volgens haar is dat ook meer een taak van de pastorale bezoeker, ouderling en predikant. 'Maar als ze het mij vragen, dan doe ik het', aldus Sannie. En ze vervolgt: 'Mijn bezoeken als wijkcontactpersoon zijn niet zo officieel. Ze weten heus wel dat ik namens de kerk kom maar ik blijf gewoon Sannie. De gesprekken zijn veel informeler dan die van bijvoorbeeld de pastorale bezoeker. Je praat veel meer over de dingen van elke dag, de kinderen en kleinkinderen, de zorgen die ze kunnen hebben, maar ook de mooie dingen die in ons dorp plaatsvinden. Je moet niet vergeten dat sommigen best eenzaam zijn en dan is het mooi dat er ook iemand van de kerk langskomt. Vaak hoef je niet eens veel te zeggen maar is goed luisteren al voldoende. Wat ik zo mooi vind is, dat mijn bezoekadressen een goede mix vormen van ouderen en jongeren. Want het is gewoon leuk om ook zo nu en dan bij een jong gezin waar een baby is geboren, op bezoek te gaan. Zelf vind ik het moeilijk om bij iemand op bezoek te gaan als een geliefde is overleden. Maar als je er weer vandaan komt blijkt het achteraf best mee te vallen en krijg je er zelf ook wel weer nieuwe energie van.’
Verslag
Vier keer per jaar komt het WAT-team bijeen, waarbij de wijkcontactpersonen verslag kunnen uitbrengen van hun bezoeken. Maar in dringende gevallen kunnen de wijkcontactpersonen ook eerder contact opnemen met de hun toegewezen ouderling. Naast het bezoekwerk organiseren de wijkactiviteitenteams vier keer per jaar een middag voor senioren in samenwerking met de diakenen.
Hoewel Sannie als wijkcontactpersoon niet officieel is aangesteld zoals een pastorale bezoeker, is ze wel benoemd voor een periode van vier jaar. Maar inmiddels is ze het al zeven jaar. En ze wil dit werk nog best een poosje doen. Sannie: 'Het zou goed zijn wanneer veel meer gemeenteleden een poosje functioneren als wijkcontactpersoon. Wat zouden we dan een oog voor elkaar hebben en wat zou dat de gemeente ten goede komen.' Na dit gesprek nemen we hartelijk afscheid.
Pieter Sijtsma, Dokkum