Op zaterdag 28 oktober werd ds. C. Cornet bevestigd tot predikant in de gemeente van Nieuweroord/Nieuw-Balinge. Hij was bereid wat vragen van de redactie te beantwoorden zodat we als noordelijke provincies kennis met hem kunnen maken.
Kunt u ons iets vertellen over uw leef-, woon-, gezinssituatie?
Sinds 14 oktober wonen wij in Tiendeveen, in de pastorie van de plaatselijke Hervormde Gemeente. De bedoeling is dat we volgend jaar een dorpje opschuiven, namelijk naar Nieuw-Balinge. Dan op loopafstand van het kleine maar fijne CGK-kerkgebouw. Dat we nu als woonruimte deze grote pastorie hebben gekregen ervaren we als een groot voorrecht. Het rijtjeshuis in Dordrecht werd namelijk steeds krapper voor ons als groeiend gezin. Begin september hebben wij een vierde kindje gekregen: een meisje (Lydia). Eerder ontvingen we al een jongen (Gideon, bijna 10 jaar), een meisje (Prisca, 9 jaar) en nog een jongen (Timon, 2 jaar). Een mooi stel zo bij elkaar. Bovenal: een rijke zegen.
Hoe bent u ertoe gekomen om predikant te worden?
Daar kan ik heel kort over zijn: Omdat de HEERE mij riep.
Hoe heeft u de studie ervaren?
Het korte antwoord op de vorige vraag zegt natuurlijk niets over de veelheid aan gedachten, overwegingen en beslissingen die er waren en moesten worden genomen. Van een voltijdbaan, naar een voltijdstudie, met ernaast nog één dag per week werken, was een grote omschakeling naar een intensieve periode. Al snel werd ook duidelijk dat het niveau van HBO naar WO duidelijk een treetje hoger is. En dan was ik ook nog de techneut die allerlei vreemde talen moest gaan leren. Maar we hebben gemerkt hoe de Heere ons heeft geholpen. Zowel in de aanloop naar de studie als tijdens de studie. Keer op keer bevestigde God hierin ook de roeping.
Hoe is het om van de studie de praktijk in te gaan?
Sinds eind oktober ben ik ervaring aan het opbouwen. Dat stelt dus nog niet zo veel voor. Met ‘de praktijk’ moet ik vooral nog kennis gaan maken. Wat ik wel merk, is dat het fijn is om een ‘kudde’ onder je gehoor te hebben, die je leert kennen. Van gezicht, van naam. Maar ook op andere manieren, in pastoraat en catechese. Hier heb ik tijdens mijn studie erg naar uitgezien.
Waar ziet u naar uit in het werk van predikant en waar ziet u tegenop?
Ik zie ernaar uit om de gemeenteleden te leren kennen. Om deelgenoot te worden van hun (levens)vragen en om een stukje van hun leven met ze op te trekken als herder en leraar. Tegelijk denk ik dan als pas begonnen predikant: ‘Wie ben ik dat ik in allerlei voorkomende situaties de wijsheid heb om de juiste woorden te spreken.’ Tot bemoediging is wat in mijn intredepreek ook gezegd is, dat God Zelf Zijn knechten wijsheid schenkt.
Hoe is het voor u en uw gezin om te verhuizen naar het Drentse land?
Dordtenaren hebben als bijnaam schapenkoppen. Maar hoe gaat dat, een koppel Dordtse schapen op de Drentse hei? Nou, dat voelt vertrouwd. We zijn op een heel warme manier welkom geheten. En we genieten van de prachtige omgeving.
Heeft u al een abonnement op het Kerkblad en op welk gebied zou u in de toekomst eens iets willen schrijven voor het Kerkblad?
Op het moment dat ik dit schrijf, hebben wij nog geen abonnement. Maar aangezien het niet-hebben van een abonnement, niet vrijwaart van het aanleveren van stukjes (zie dit interview), kan ik net zo goed wel een abonnement nemen… Nee hoor, ik ben zeker geïnteresseerd in dit kerkblad. Het lijkt mij een mooi medium om een beetje mee te kunnen leven met de verschillende gemeenten van de particuliere synode van het Noorden.
<<cursief>>We danken ds. Cornet voor de openhartige beantwoording van onze vragen. De redactie wenst ds. Cornet en zijn gezin en de gemeente van Nieuweroord / Nieuw-Balinge van harte Gods zegen toe.<<einde cursief>>
Wouter Moolhuizen, Dedemsvaart