Een bekende boom: de wilg. Wilgen groeien in waterrijke omgevingen. Bij uitstek dus in een land als Nederland. Maar ook in het vroegere Israël kon je de wilg verwachten. De wilg wordt vijf keer genoemd in de Bijbel. Een bijzondere toepassing van de wilg vinden we in Leviticus, waar het om de instelling van de Joodse feesten gaat.
Een van de bepalingen voor het Loofhuttenfeest is dat er een plantenbundel (loelav) moet worden samengesteld: Op de eerste dag van de zevende maand moet u voor uzelf vruchten van sierlijke bomen, takken van palmbomen, takken van loofbomen en van beekwilgen nemen (Lev.23,40.42-43).
De bekendste joodse uitleg van de plantenbundel (die wordt vermeld in Leviticus Rabba) zegt:
-Vruchten van sierlijke bomen: De etrog heeft geur en smaak. Er zijn er in Israël die kennis van de Torah hebben én goede daden doen.
-Takken van Palmen: De loelav heeft smaak, maar geen geur. Er zijn er in Israël die goede daden doen, maar geen kennis van de Thora hebben.
-Twijgen van Loofbomen: De mirt heeft geur, maar geen smaak. Er zijn er in Israël die kennis van de Thora hebben, maar geen goede daden doen.
-Beekwilgen: De beekwilg heeft geen smaak en geen geur. Er zijn er in Israël die geen kennis van de Thora hebben én geen goede daden doen.
Wat doet de Heilige, geloofd zij Hij? Hen vernietigen is onmogelijk. Daarom laat Hij hen tezamen in één hand nemen zodat zij voor elkaar verzoening doen. Tijdens de diensten in de synagoge wordt de loelav in zes richtingen gezwaaid: de vier windrichtingen, omhoog en omlaag: Gods goedheid is er voor iedereen.
Nel Noppe, Leeuwarden