In het nieuwe boek van Bram van de Beek gaat het over het ik. Het boek bestaat uit twee delen. In het eerste deel gaat het over Descartes. In iets aangepaste bewoording heet dat deel: Ik ben dus ik ben. De mens die zichzelf in het centrum stelt. Het denken van de mens dat boven alles verheven is. De rationaliteit die de hoogste autoriteit van ons heeft gekregen. We beginnen als mensen bij onszelf en gaan van daaruit naar God. De macht is van ons. Ten diepste zit de macht op heel andere punten. En als je als mens denkt vrij te zijn, dan is de vraag of je ook echt vrij bent.
Daartegenover gaat Van de Beek in deel 2 in op Ik ben die ik ben – de Here die roept. Niet ik, maar God is het die de kern vormt. Sterker nog: ik leef niet meer – het is Christus die in mij leeft. Dat geeft het leven een totaal andere dimensie. Als we niet rationaliteit en ons eigen ik als centrum van de wereld zien, maar juist God – dan krijgt alles ook een andere lading. Het is een doorgaande lijn in het werk van Van de Beek. Mensen maken van God iets wat ze zelf kunnen bevatten. God moet ons wel bevallen. En zo werkt het juist niet. God staat boven alles. Wij worden gered en wij worden geleid. Als we dat niet aanvaarden, dan blijven we ronddolen in onszelf. Het gaat erom te zien op God. Hij staat boven alles!
Wouter Moolhuizen, Hoogeveen
Bram van de Beek, Ego. Een cultuuranalyse van het ik, KokBoekencentrum: Utrecht 2022, 224 blz., € 20,00, ISBN 9789043537261