Paulus was een belangrijk man. Diep gelovig, misschien wel wat eigenzinnig, maar toch. Hij heeft veel mogen betekenen voor de nieuwe gemeenten op zijn zendingsreizen. Vol van de Heilige Geest sprak en schreef hij. Zijn brieven zijn ook voor ons van groot belang. Kortom, je zou kunnen zeggen dat de aandacht in christelijke gemeenschappen, de ‘spotlight’, sterk op de persoon Paulus en zijn werk gericht is. Paulus was zich daar vast van bewust en haalt dat idee gelijk onderuit. Hij doet dat met herkenbare voorbeelden.
Een van de voorbeelden die Paulus in zijn brieven aanhaalt is die van een wedstrijddeelnemer. Bijvoorbeeld een marathonloper. Hij loopt die 42 kilometer, maar tijdens die loop staan er op geregelde afstand helpers langs de weg, die hem voorzien van eten en drinken. Zo heb je bij de Tour de France renners die niets anders doen dan de toppers behulpzaam zijn. Daar hebben ze een toepasselijke naam voor bedacht: ‘waterdragers’. Dat doen ze dan ook daadwerkelijk. Het lijkt zo simpel, maar dat is het niet. Het is afzien en je continu dienstbaar opstellen voor de ander. Zonder die hulp zou Paulus die wedstrijd nooit uit kunnen lopen. Hij wil daarmee zeggen dat ook de minder in het oog springende taken van wezenlijk belang zijn. Zo is het ook met de voortgang van het evangelie. Daar kunnen we van leren.
In de Bijbel lezen we ook van zo’n waterdrager: Barnabas, een levitische Jood uit Cyprus. Een belangrijke helper van Paulus en van de gemeente te Jeruzalem. Het eerste wat we van hem lezen is dat hij een akker verkocht ten bate van de armen. Zomaar!? Wanneer je vervolgens wat activiteiten van Barnabas op een rij zet, raak je meteen onder de indruk van zijn inzet voor de verbreiding van het Evangelie.
Lees maar mee:
Hij was het, die Paulus bij de discipelen introduceerde.
Hij was afgevaardigde van de gemeente van Jeruzalem, om de nieuw ontstane gemeente te Antiochië te bezoeken.
Hij bracht Paulus naar Antiochië, om daar de kerk te dienen.
Samen met Paulus bracht hij de collecte van Antiochië naar Jeruzalem.
Hij gaat op zendingsreis naar Cyprus en Klein-Azië.
Hij wordt afgevaardigd naar het apostelconvent in Jeruzalem.
Hij brengt de genomen besluiten over aan de verspreid liggende gemeenten.
Na een verschil van inzicht met Paulus gaat hij, tijdelijk, zijn eigen weg.
Wat een betrokkenheid met het evangelie heeft Barnabas. Een waterdrager staat vaak in de schaduw van de kopman. Voor Barnabas lijkt dat Paulus te zijn. Niets is echter minder waar. Beiden willen namelijk graag waterdragers van hun Heer en Heiland Jezus Christus zijn. Gedreven door de heilige Geest zetten ze zich samen in voor de enige echte Overwinnaar.
Zo mogen ook wij waterdragers zijn. Voor elkaar, maar bovenal voor Jezus. Als waterdragers mogen we Zijn liefde voor de mensen zichtbaar maken aan de wereld om ons heen. Vertellen van Zijn redding van en voor deze wereld. Draagt u mee?
Art van der Molen, Bierum