Vlak voor we op vakantie gingen moest ik in aller haast een nieuw paspoort aanvragen. Het oude was nergens te vinden, maar binnen een week mocht ik een nieuw exemplaar ophalen. Dus had ik nu een paspoort met onbeschreven bladzijden. Een jaar of twintig geleden hadden we vier tieners mee op vakantie en ook zij moesten daarvoor een nieuw paspoort aanvragen. Het plan werd opgevat om zoveel mogelijk grenzen over te gaan – daarvoor bepaalden de jongens met de kaart op schoot de route – en zoveel mogelijk stempels te verkrijgen – daarvoor moesten de meiden soebatten bij de diverse grensbeambten, voor zover die er waren. Want toen al waren er open grenzen tussen veel Europese landen en was grenscontrole niet overal aan de orde. Het lukte en in hun paspoorten prijkten vele bewijzen van die ‘grensoverschrijdende gedragingen’.
In de maatschappij en het leven zijn ook grenzen. ‘Er zijn grenzen!’ wordt er gezegd als eroverheen wordt gegaan. ‘Je moet grenzen stellen,’ als je merkt dat er maar van alles gebeurt wat je niet wilt. Maar wáár dan, waar ligt de grens? Wat mag wel en wat mag niet?
Op de foto zie je een rij oranje paaltjes op de grens van Bulgarije met Turkije. Het is in Rezovo, een piepklein dorpje op het meest zuidoostelijke punt van Europa. Het ziet er niet uit als een grens. En voor dwazen lijkt het gewoon te kunnen. Mag je hier tussendoor lopen naar Turkije? De bewoners weten het: nee! Moet ik het dus wel doen? Nogmaals: nee! Zou ik het zelf hebben kunnen begrijpen? Volmondig: ja! Als je tenminste hebt verdiept in waar je bent en wie jij bent.
Grenzen kunnen onduidelijk zijn, en het kan zomaar zijn dat je ze overschrijdt. Doelbewust, gewild of ongewild, of zelfs geheel onbewust. Hoe mooi heeft God dat voor de mens geregeld. De hele Bijbel getuigt ervan. Wat goed is en wat niet, wat Gods wil is en wat niet. In het oude Testament werden er offers gebracht voor de fouten van mensen, zelfs voor die waarvan ze geen weet hadden. In het Nieuwe Testament is het Jezus die hét Offerlam is, die voor al onze overtredingen is gestorven.
Hoeveel grenzen ik ook overschrijd, hoeveel aantekeningen daarvan ook zouden zijn gemaakt, Jezus zal alles wegdoen en mijn paspoort zou net zo maagdelijk onbeschreven zijn als nu.
Jesaja wist het en profeteerde: ‘Al waren je zonden als scharlaken, ze zullen worden wit als de sneeuw. Al waren ze rood als karmozijn, ze zullen worden als witte wol.’ (Jes. 1:18)
Nel Noppe, Tzummarum