.jpg "Image")
Er is in de kerken vandaag de dag veel aandacht voor hulpverlening. Denk
aan de activiteiten van de Stichting Present en van de stichting Hulp
in Praktijk. In Lelystad wordt al langer breed opgezet diaconaal werk
verricht namens een groot aantal kerken die samenwerken in het IDO. Op
verzoek van de redactie wil ik wat over het IDO vertellen. Dat doe ik
van binnenuit als voorzitter van de IDO-koepel, achtereenvolgens het
ontstaan, het werk, en wat achtergronden en relaties. IDO kun je in Lelystad op verschillende manieren tegen komen. Het kan via een kopje koffie en een praatje in ontmoetingsruimte Open Veste of Inloophuis Waterwijk. Het kan ook via de IDO-schuldhulpverlening die de laatste jaren sterk is gegroeid en het kan via de activiteiten van voedselbank De Korenaar. Die drie activiteiten vallen onder de (koepel)stichting IDO. In die koepelstichting participeren 8 Lelystadse kerken. Afgevaardigden van de diaconie?n van die kerken vormen het bestuur van het IDO, samen met de voorzitters van de vier werkstichtingen en een vrij gekozen dagelijks bestuur. Volgens de statuten hebben die kerken een deel van haar diaconale opdracht overgedragen aan het IDO. Het IDO heeft in deze jaren een duidelijke plek gekregen in de Lelystadse samenleving. Het werk van het IDO in die samenleving is dan ook niet voor niets, zoals een rapport uit 2009 meldt. De stichting Oikos deed toen onderzoek naar het maatschappelijk rendement van het IDO. De openingszin van de samenvatting van dit onderzoek luidt: IDO en de daarin samenwerkende stichtingen hebben in 2008 aan de rest van de samenleving in Lelystad een bedrag bespaard van ruim 1,6 miljoen Euro. Daar staat dan tegenover dat de overheid aan deze stichtingen een subsidie heeft toegekend van ? 170.500,00. Kerken, particulieren en landelijke fondsen hebben daar ? 192.500 aan toegevoegd.
In stappen gegroeid.
De IDO-organisatie is niet als zodanig opgezet, maar in de loop van 20 jaar gegroeid tot wat het vandaag is. Eind jaren tachtig groeide in Lelystad, dat de taak heeft een deel van de bevolkingsoverloop uit de Randstad op te vangen, een nieuwe wijk. Daar kwamen nogal wat problemen voor. Vertegenwoordigers van de PKN en van de RK parochie besloten toen een inloophuis te starten. Dat opende in 1990 de deuren en droeg de naam van de wijk: Inloophuis Waterwijk. In datzelfde jaar besloten een aantal kleinere kerken, die samenwerkten in de werkgroep Verslaving, een inloophuis te starten dat met name een ontmoetingsruimte voor verslaafden zou zijn. De stichting Wijzer werd opgericht en inloophuis Open Veste werd geopend. In de loop van de jaren negentig werd de financi?le problematiek, waar mensen mee kwamen in Inloophuis Waterwijk, zo groot dat men besloot een aparte stichting voor schuldhulpverlening op te richten. Die kreeg een plaats op de bovenverdieping van Inloophuis Waterwijk. Deze drie stichtingen draaiden op vrijwilligers, grotendeels afkomstig uit de kerken, die werden aangestuurd door beroepskrachten. Het werk van de drie stichtingen werd vooral gefinancierd door enkele landelijke fondsen met een kleine bijdrage uit de deelnemende kerken.
De Fondsen hebben in 2000 het initiatief genomen de gemeentelijke overheid bij het werk van het IDO te betrekken. De gemeente was bereid financieel bij te dragen aan het werk van de stichtingen op voorwaarde dat de gemeente met ??n aanspreekpunt te maken zou hebben. Dat heeft geleid tot het oprichten van de stichting Interkerkelijk Diaconaal Overleg, die als koepelstichting boven de drie werkstichtingen werd geplaatst. 5 kerken sloten zich toen formeel aan bij het IDO: PKN, RK, GKV, CGK/NGK, Baptisten. Inmiddels is dit aantal gegroeid tot 8 doordat de Hervormde gemeente nu zelfstandig is en deel uitmaakt van het IDO en ook de Evangeliegemeente De Pijler zich heeft aangesloten en in dit jaar ook Evangeliegemeente ?t Reveil.
De IDO-koepel houdt zich vooral bezig met de hoofdlijn van het beleid, de coördinatie van het werk en de fondsenwerving.
Vandaag
In 2005 heeft een vierde stichting een plaats gekregen binnen de IDO-koepel, voedselbank De Korenaar. Dit werk is opgezet vooral door mensen van buiten de kerken. De gemeente wilde alleen aan het werk van de voedselbank bijdragen als die een plaats zou krijgen binnen het IDO. Dat is gebeurd. In het bestuur en in het werk ervaren wij het als een verrijking dat we bij het helpen van wie geen helper heeft ook kunnen samenwerken met Lelystedelingen zonder kerkelijke achtergrond maar met een bewogen hart voor mensen in nood.
Het aantal hulpvragen bij het IDO is de afgelopen jaren in alle werkstichtingen sterk gegroeid. Ondanks allerlei voorzieningen blijken er steeds meer mensen te vereenzamen en tussen wal en schip te raken. Om de mensen die hulp vragen adequaat te kunnen helpen is ook de IDO-organisatie gegroeid. Het werk wordt gedaan door een kleine 200 vrijwilligers die worden aangestuurd door acht parttime beroepskrachten. Open Veste heeft een coördinator en een sociaal werker, Inloophuis Waterwijk deelt met de IDO-schuldhulpverlening een coördinator en heeft een sociaal werker, de ISL heeft een coach voor de vrijwilligers en een bureaumedewerker, de coördinator van de voedselbank is een vrijwilliger. Sinds een klein jaar heeft het IDO in Jan van Opstal een (parttime) directeur en dat betekent een aanmerkelijke verlichting voor de taken van de vrijwilligers-bestuursleden. De coördinatie van het werk en de aansturing kan nu directer plaats vinden. Dat is een goede zaak, ook omdat de gemeente Lelystad het IDO een plek heeft gegeven in de gemeentelijke keten van hulpverlening en er met allerlei andere instellingen voor hulpverlening wordt samengewerkt.
Lelystad
Alle Broersma
Alle Broersma is voorzitter van het Interkerkelijk Diaconaal Overleg in Lelystad.