Kerkblad van het Noorden
Maar ook lezers die over de inhoud van het blad spreken of daar op reageren, doen hetzelfde. Zelfs redactieleden maken zich meer dan eens hieraan schuldig.
In de twaalf jaar dat ik deel mocht uitmaken van de redactie heb ik geprobeerd mensen te bewegen de naam van het kerkblad goed te gebruiken. Maar dat heeft heel weinig resultaat gehad. Ik vind dat jammer. Want ik ben een voorstander van het juist gebruik van namen.
Bovendien trek ik hieruit de conclusie dat lezen en luisteren blijkbaar moeilijk is. Het brengt mensen zelden tot andere gedachten. Dat geldt ook voor wat er in dit blad wordt geschreven. Dat heeft me er toch niet van weerhouden al die jaren geregeld in het Kerkblad voor het Noorden te schrijven en me met plezier ervoor in te zetten. Maar aan mijn lidmaatschap van de redactie is een einde aan gekomen. De classis Leeuwarden heeft op 14 oktober beslist over mijn opvolging. Op 12 november neem ik afscheid van de redactie.
Ik vind het niet juist als dit blad Kerkblad van het Noorden wordt genoemd, maar ik heb er wel vrede mee. Want in feite is dit blad het kerkblad van de vier classes van de CGK in het noorden. Er zou daarom veel voor te zeggen zijn dit blad Kerkblad van het Noorden te noemen. Waarom verandert de redactie de naam dan niet, ook omdat deze naam blijkbaar zoveel gemakkelijker in de mond ligt? De redactie zou dat niet mogen doen, al zou ze het willen. Het behoort namelijk niet tot haar bevoegdheid. Het valt onder de bevoegdheid van de vier classes van de CGK in het noorden.
Die vier classes hebben het ooit wenselijk geacht dat er een regionaal kerkblad kwam met de naam: Kerkblad voor het Noorden. Zij wilden dit blad voor de kerken in het noorden uitgeven. Zij wilden die kerken daarmee dienen. Maar zij konden dat niet zelf doen. Want een classis vergadert maar twee keer per jaar.
Daarom benoemden de vier classes een redactie die voor hen het blad voor de kerken in het noorden van Nederland moesten maken. Die redactie moet over haar beleid aan de classes verantwoording afleggen. Want het blijft het blad van de vier classes. Het is het blad van de kerken in die classes, het Kerkblad van de kerken in het Noorden.
Daarom zou het een goed idee zijn als de vier classes besloten de naam te veranderen in: Kerkblad van het Noorden. Met als bijkomend argument dat die naam blijkbaar gemakkelijker in de mond ligt dan Kerkblad voor het Noorden. Maar deze verandering zal er wel niet komen. Mocht het tegen mijn verwachting in toch gebeuren, dan zal dat nog wel even duren. Want kerkelijke molens malen langzaam, zelfs als het om de verandering van een naam gaat.
Maar wat doet het ertoe. We hebben al 58 jaar een regionaal kerkblad waarop we (een beetje) trots mogen zijn. Een blad waarmee al die jaren de redactie in opdracht van de vier classes niets anders heeft willen doen dan de kerken dienen.
Met die intentie heb ik zelf twaalf jaar als redactielid meegedaan. Samen hebben we telkens weer gezocht een blad te maken dat tot opbouw van de CGK kon dienen. Een blad dat niet alleen veel plaatselijk en regionaal nieuws plaatst, maar ook artikelen voor bezinning en toerusting. We zochten daarvoor bekwame schrijvers.
Zelf heb ik ook meer dan eens een bijdrage geleverd. Wat dat opgeleverd heeft weet ik niet. Gelet op mijn ervaring met de naam, zal dat vermoedelijk niet heel veel zijn. Het zij zo. Ik heb gedaan wat ik kon. Dat deed ik met vreugde.
Mogelijk staat er in de komende tijd nog wel eens een bijdrage van mij in dit kerkblad. Dat zou men de naoogst kunnen noemen. Die hoort nooit heel groot zijn.
Maar het werk gaat gewoon door. De classis heeft ds. D.J. Steensma als mijn opvolger benoemd. Zo blijft de redactie compleet om te doen wat zij van de vier classes moeten doen: wekelijks het kerkblad van de kerken in het noorden te laten verschijnen.
De redactie maakt dit blad voor u. De redactieleden doen het voor de eer van God. Ik wens de redactie en de medewerkers van het Kerkblad voor het Noorden Gods zegen toe bij het maken van het blad. Dat is ook mijn hartelijke wens voor de lezers.
Amersfoort
D. Visser