12 januari 1932 – 26 december 2011
Op de tweede kerstdag 2011 maakte ds. Maarten den Bleker wonend te Ureterp, de overgang van dit leven naar het hemelse leven in het Vaderhuis met de vele woningen. Op 12 januari 2012 zou hij 80 jaar zijn geworden. Zijn leven werd allereerst gekarakteriseerd door het pre-dikant zijn. En dat is nog net iets te vaag gezegd. Maarten wilde voor alles dienaar van het Woord van God zijn. Dat heeft zijn hele leven gestempeld. De studie voor het predikantschap verliep wat moeizaam, mee door bepaalde problemen met de gezondheid. Maar hij zette door zoals later ook steeds weer bleek dat hij een doorzetter was. Op 10 januari 1968 – hij was toen dus bijna 36 jaar – werd hij door prof. dr. W. H. Velema bevestigd in het ambt van dienaar van het Woord in de gemeente van Mijdrecht. Op 20 december 1967 was hij in het huwelijk getreden met Gerrie van der Zijden uit Ameide. Hun huwelijk werd gezegend met vijf doch-ters. De gemeente van Mijdrecht bleef steeds een warm plekje in zijn hart behouden.
In 1971 ging de weg naar Lutten. Daar werkte hij acht jaar. In 1979 volgde de gemeente van Sneek tot aan het emeritaat in 1997. Als Maarten eenmaal op de praatstoel zat – en hij en ik hebben daar meermalen op gezeten! – kon hij uitgebreid en met liefde en bewogenheid vertel-len over alles wat hij en zijn gezin in de loop van al die jaren hadden meegemaakt.
Maarten was gezegend met een goede gezondheid gedurende de jaren van de actieve dienst. Tot ruim een jaar voor zijn overlijden mocht hij van die gezondheid genieten en in de jaren van het emeritaat, die ze grotendeels in Ureterp doorbrachten – leden van de gemeente te Drachten – konden ze heel veel dingen samen doen, o.a. reizen en reizen leiden, waaronder reizen naar Israël. En vooral preken. Preken was Maartens lust en leven. Zijn vrouw Gerrie ging dikwijls met hem mee op de reizen naar de diverse kansels in het land.
Maarten hoefde niet vooraan te staan. Hij behoefde niet te horen tot de “leidinggevende figuren” in de kerken. Toch heeft hij in vele verbanden wel degelijk een grote plaats gehad. Samen zaten we vele jaren in het hoofdbestuur van de Mannenbond en het werk van de mannenverenigingen heeft tot op het laatst een warme plaats in zijn hart gehouden. Het was treffend dat de broeders van de mannenvereniging van Drachten de kist op de dag van de begrafenis uit de kerk droegen en ook naar het graf.
Van de redactie van het Kerkblad voor het Noorden maakte hij heel veel jaren deel uit, o.a. als redactiesecretaris. In de classis Leeuwarden had hij een grote plaats. Als deputaat artikel 49 K.O. van de p.s. van het noorden heeft hij vele kerkelijke vergaderingen gediend. Hij had de Christelijke Gereformeerde Kerken lief zonder kerkistisch te zijn. Maar deze kerken vormden zijn thuis. Hij had een grondige afkeer van al het geruzie en het elkaar niet kunnen vinden en niet eerlijk omgaan met bepaalde dingen in de kerken. Hij is daar ook wel eens op afgeknapt. Maar het heeft zijn liefde tot de kerk van Christus niet verminderd, wel in een realistisch per-spectief geplaatst.
In de herfst van 2010 werd er iets in een nier gevonden, waardoor verwijdering onontkoombaar werd. Maarten doorstond de operatie goed en de artsen gaven weer hoop. Helaas voelde hij enkele maanden later een knobbeltje in zijn hals en na onderzoeken bleek dat er toch uitzaaiingen waren ontstaan. En ze waren niet meer te behandelen. Het ziekteproces was slechts enigszins te vertragen. Een ook moeilijke periode volgde. Het afscheid van dit leven, van allen die hem lief waren, van de dienst in de kerken, moest verwerkt worden. Daar heeft Maarten ook strijd mee gehad. Het ging echt niet vanzelf. Toch mocht hij zich steeds weer toevertrouwen aan het volbrachte werk van zijn Here en Heiland. Zijn vrouw Gerrie heeft hem tot op het laatst met inzet van al haar liefde en krachten verzorgd en terzijde gestaan.
Op oudejaarsdag 2011 hebben we onder grote belangstelling zijn lichaam uitgezaaid in de akker met de belofte van de opstanding van het lichaam op de jongste dag. Maarten had als tekst voor de (dank)dienst gekozen Psalm 27:13 en 14. “O, als ik niet had geloofd…”.
In de kerken is weer een integere dienaar van het Woord minder. Het ene geslacht gaat, God roept een nieuw en jong geslacht. De arbeid van Maarten den Bleker zal niet tevergeefs zijn geweest.
Moge zijn vrouw Gerrie de sterkende nabijheid van de Heere ondervinden, nu de dagen gevuld zijn met leegte door het er niet meer zijn van Maarten. Die sterkte wensen we ook de kinderen en kleinkinderen toe. Ze hebben een godvrezende en voor hen biddende vader en opa te gedenken.
Zeewolde
J. Jonkman