De schrijver groeide op in een orthodox christelijk gezin en kreeg van huis uit normen en waarden mee. Voor homoseksualiteit gold: haat de zonde, maar heb de zondaar lief. Hij stond daar achter en vond het een genuanceerd standpunt, ingegeven door de liefde van Christus. Die liefde ging voor hem boven alles.
Op een dag ontdekte hij echter dat zijn gebrek aan gevoelens voor meisjes voortkwam uit het feit dat hij zelf homofiel was. Dat gaf een enorme schok, voor hemzelf, maar ook voor zijn ouders en voor andere christenen . Aangespoord door anderen zocht hij hulp om tot verandering te komen, tot andere gevoelens en gedachten. Hij nam deel aan cursussen die werden geleid door mensen die ‘genezen’ waren. Lee ontdekte echter telkens weer dat mensen die dat zeiden wel gestopt waren met hun homoseksuele praktijk, en soms ook getrouwd waren en kinderen hadden gekregen, maar dat hun gevoelens niet waren veranderd.
Bovendien ontdekte hij hoe hard veel – orthodoxe - christenen oordelen over hun homofiele medemens. Toch waren zij door het geloof in Christus zijn broeders en zusters. Dat wilde hij niet kwijt, terwijl hij door gebed en hulp van anderen wel de seksuele gevoelens die hij had, en waarom hij niet had gevraagd, kwijt wilde raken. Maar tevergeefs. Dit verklaart de titel van zijn boek. Hij voelde zich een verscheurd mens.
Omdat hij niets anders wilde dan naar God luisteren en Hem gehoorzaam zijn, besloot hij op het punt van homoseksualiteit bijbelstudie te doen. Na een lange en intense zoektocht kon hij tot geen andere conclusie komen dan dat de teksten die lijken te bewijzen dat God elke vorm van homoseksualiteit afkeurt, wel erg gemakkelijk geciteerd worden. Bovendien dacht hij er in een breder kader over na, en kwam tot de conclusie dat een relatie in liefde en trouw tussen twee mensen van hetzelfde geslacht niet in strijd is met het christelijk geloof.
Uiteraard weet hij dat veel christenen daar anders over denken. Hij respecteert dat. En vraagt van hen respect voor de mening van anderen. Bovendien is zijn boek een vurig pleidooi om als christenen het gesprek hierover niet ongenadig hard te voeren, zoals vaak wel gebeurt. Maar om in liefde naar elkaar te luisteren en met elkaar te praten; om samen te luisteren naar het Woord van God, naar Jezus Christus die vol liefde is voor zondaren. Vanuit zijn zoektocht en zijn gegroeide overtuiging geeft hij er zelf een grote bijdrage aan door dit openharige verhaal. Maar ook als de oprichter en directeur van Gay Christian Network, een organisatie die zich inzet voor het gesprek over homoseksualiteit en christelijk geloof en hulp biedt aan mensen die hiermee worstelen.
De weergave van zijn zorgvuldige studie van de relevante bijbelgedeelten is helder en overtuigend. Maar helaas besteedt hij geen aandacht aan Genesis 1 en 2, de teksten die vertellen over de schepping en de bedoeling van de mens. Volgens mij kan dat bij een studie over dit onderwerp niet achterwege blijven. Voor het overige is dit boek meer dan de moeite waard het te lezen, ongeacht het standpunt dat u inzake homoseksualiteit inneemt.
Justin Lee, Verscheurd, Het gesprek over homoseksualiteit en christelijk geloof wordt vaak ongenadig hard gevoerd, maar niet in dit boek, vertaling Tobya Jong, Ark Boeken te Amsterdam, € 19,95, ISBN 978 90 33800 52 8
Een onwaarschijnlijke bekering
Dit is een bijzonder verhaal over een intelligente Amerikaanse hoogleraar, die een fervent feministe en lesbisch was. Dank zij God kwam ze in aanraking met een orthodoxe dominee en gemeente die – tot haar verbazing – haar met liefde bejegenden. Dat contact gebruikte God voor haar bekering.
Zij noemt die omkeer een ramp, omdat alles in haar leven op zijn kop kwam te staan, in haar werk en relaties en in haar innerlijk. De manier waarop zij daar eerlijk over schrijft, is niet alleen boeiend, maar ook leerzaam. Het maakt duidelijk dat tot geloof komen niet leuk en gemakkelijk is, maar een verontrustende ingreep in het leven. Daardoor werd namelijk, met horten en stoten, alles anders in haar leven. Ze werd lid van de genoemde orthodoxe gemeente en trouwde met een dominee. Ze adopteerden veel kinderen en staan open naar alle mensen om hen heen: ook voor mensen die homoseksueel of lesbisch zijn.
Over haar lesbische verleden vertelt ze kort dit. De relaties die ze met mannen had gehad, vond ze niet bevredigend. Ze ging daarom emotionele banden met vrouwen aan en ontwikkelde een lesbische identiteit. In haar geval lijkt dat een keus die volgens haar voortkwam uit wie ze was: trots, manipulatief en belust op macht. Haar bekering was in de eerste plaats zicht op die zwarte kant, en de kracht van Christus’ genade om vergeving en vernieuwing te schenken. Daardoor raakte ze ook haar lesbische identiteit kwijt. Ze wekt de indruk dat gevoelens voor het eigen geslacht altijd een keuze is die voortkomt uit onze boezemzonden. Wie daarvan vergeving ontvangt en daartegen leert strijden in de kracht van de Geest kan van daaruit tot de goede seksuele keus komen. Dit punt werkt ze echter niet uit, omdat ze alle nadruk legt op de onvoorstelbare weg die God met haar ging, waardoor het onwaarschijnlijke gebeurde: ze werd een kind van God.
De manier waarop ze dat beschrijft en de houding die ze daarna inneemt, maakten grote indruk op mij. Ook als christen is ze radicaal gebleven. Dat levert enerzijds een overtuiging op die ik niet kan meemaken: in de kerkdienst mogen alleen psalmen worden gezongen, en dan ook zonder muzikale begeleiding. Maar anderzijds brengt het ook gepraktiseerde naastenliefde met zich mee, onder andere in de vorm van verregaande gastvrijheid. Kortom, dit is een bijzonder boek, goed om te lezen en te overdenken.
D. Visser, Amersfoort
Rosaria Champagne Butterfield, <<cursief>>Een onwaarschijnlijk bekering,>>einde cursief>> Het verhaal van een hoogleraar Engels die het christelijk geloof ontdekt, vertaling Liesbeth Goedbloed, De Banier Apeldoorn, € 16,95, ISBN 978 90 336 11735.