In ons dorp woonde een heel apart, excentriek, stel mensen. Ze werden de 'porrels' genoemd. Waarom weet ik niet en wat die naam betekent, is me tot op vandaag nog niet bekend.
Ze waren steenrijk. Ze hadden een grote villa met een 5-tal aangrenzende woninkjes, behoorlijk wat landerijen, een grote boomgaard met veel peren- en appelbomen, heel wat vee en een grote stal voor de koeien en de varkens. Ze waren alle vier ongehuwd en heetten: Jenneke, Anna, Lieske en Hannes. Er zou veel te vertellen zijn over alle vier. Misschien komt dat later nog eens aan de orde.
Boven op hun villa was een kamer gebouwd, die vanaf de begane grond niet te zien was en alleen van binnenuit vergrendeld en geopend kon worden. In deze kamer heeft mijn oudste broer een hele tijd ondergedoken gezeten, omdat hij niet naar Duitsland wilde om daar voor de Duitsers te gaan werken. Door deze onderduik van mijn broer in hun huis kwamen we met hen nader in contact.
Aan het einde van de oorlog kregen ze een twintigtal Duitse soldaten ingekwartierd in hun grote veestal. Op een dag merkte de oudste van het viertal bewoners, Jenneke, dat er een pak havermout verdwenen was uit haar overvolle proviandkast. Ze ging naar de Duitse bevelhebber toe en eiste van hem dat de dief, één van zijn soldaten, opgespoord zou worden. Ze kreeg dat gedaan! De Ortskommandant riep de afdeling bijeen, liet hen aantreden en vroeg wie het pak havermout aan de bewoners had ontvreemd. Een jonge Duitse soldaat, 16 of 17 jaar oud, trad uit de groep en meldde zich als de dader. Hij kreeg van zijn Kommandant een flinke straf en zo kreeg Jenneke haar zin. Zij was een vrouw met een sterk karakter en groot gezag. Zelfs de bezetter durfde haar niet te weerstaan!
Na het sterven van dit viertal bleek heel hun bezit aan onze kerkelijke gemeente en de zending testamentair te zijn vermaakt. Daar waren zij goed mee. Bij interne verbouwing van hun villa kwam achter een binnenwand, die weg moest, nog een emmer vol met gouden tientjes te voorschijn ter waarde van destijds 40.000 gulden. Daar kreeg de vinder en de kerk ieder de helft van. Het kon niet beter!
Een jonge Duitse soldaat bestraft en een kapitaal aan de kerk vermaakt. Wie doet ze na!
T. Brienen, Hoogeveen