Het staat er toch maar, in het bijbelboek Joël. God liet de profeet zo’n achthonderd jaar voordat dé Pinksterdag aanbrak een profetie over de Geest uitspreken. Nu we in deze tijd terugzien op Hemelvaartsdag en uitzien naar Pinksteren gaan onze gedachten ongemerkt terug naar de discipelen. Voordat Jezus naar de hemel ging sprak Hij namelijk eenzelfde belofte uit.
Hoe het zou zijn? Ze hadden er geen idee van. Wat ze wel deden? In gebed bijeen zijn, in vertrouwen afwachtend wat er komen zou. Zo kwamen ze ook bij elkaar op het vorige Pinksterfeest. Immers, het is een jaarlijks terugkerend oogstfeest. Vrijwillige feestoffers werden er gebracht door de Joden als dank aan de Heer voor de oogst. Het is een feest van de volheid. Het oogstwerk is volbracht. En dan gebeurt het.
Het is niet toevallig dat Jezus zijn Geest stuurt op dit moment. Het is de finale! Zijn werk op aarde wordt voltooid door het neerdalen van de Heilige Geest. Het is klaar tot aan… Zijn wederkomst! Maar ook: nu wordt Zijn werk voortgezet in de harten van de mensen. In het midden van de gemeente. En dat gebeurde.
Opeens was het zover. Wind en Vuur! Mensen kwamen kijken. En toen? Normaliter zou de Heer het woord gaan voeren. Dat kon nu niet meer. Gelijk merken we dat de Geest al aan het werk is. Petrus, – de: 'Ik ken Hem niet'-man – neemt het woord. Joël vervolgt zijn profetie over de Geest met: 'Jullie zonen en dochters zullen profeteren.' Vol van die Heilige Geest preekt Petrus en velen, zeer velen, komen tot geloof. Oogstfeest. Zo gaat het de eeuwen door en komen we bij ons uit. Heeft de Heilige Geest ruimte in ons hart kunnen vinden? Profeteren wij M/V?
Best een moeilijke vraag. Een terugkerende vraag aan jezelf wanneer je bijvoorbeeld pas belijdenis hebt gedaan of dat je dat al vele jaren geleden deed. Paulus geeft daar in Galaten 5 richting aan. Het gaat om de vruchten. Om vrucht dragen.
En dan somt hij een aantal vruchten op:
- liefde
- vreugde
- vrede
- geduld
- vriendelijkheid
- goedheid
- geloof
- zachtmoedigheid
- zelfbeheersing
Ziet u, zie jij, dat het alleen maar mogelijk is, wanneer bovenstaande eigenschappen omgeven zijn door de duif als symbool van de Heilige Geest? Wat een zorgzame Vader hebben we toch.
Tja, die duif. Weet u het nog? Noach, vanuit de ark? Dat bemoedigende groene olijfblaadje? Jezus bij het begin van zijn werk. De Geest die als een duif neerdaalde op het hoofd van Jezus? De stem van God zelf klonk. Die God die ook tegen ons zegt: 'Je mag mijn kind zijn, Ik ben blij met je. Draag vrucht. Weet dat je omgeven bent door Mijn Geest.' Fijne Pinksteren.
Art van der Molen, Bierum