Nee, dit is geen artikel over geld. Het gaat om een ander soort bijstand. De consistorie. Misschien kent u het woord omdat het in sommige kerken nog op de deur van de kerkenraadskamer staat. Letterlijk betekent het woord consistorie ‘erbij staan’. Bijstand dus. In de consistorie wordt de prediker of de ouderling bijgestaan met gebed en met raad.
Onlangs ging ik voor in een gemeente waar de ouderling na afloop van de middagdienst voor me uitliep en bleef staan in de hal. Hij draaide zich om en bedankte voor de dienst. Ik vroeg hem: ‘Waar is de kerkenraadskamer?’ Zijn antwoord: ‘We danken hier niet meer na de dienst, omdat we graag willen dat de kerkenraad de mensen in de hal ontmoet.'
Onder het mom van ‘de missionaire gemeente’ was de functie van de consistorie gesneuveld.
Nu snap ik best dat het woord ‘consistorie’ vervangen kan worden. Niemand kent het Latijnse woord meer. Maar ik wil het wel erg graag opnemen voor ‘de zaak van de bijstand’.
Hebben we nog in de gaten dat de eredienst een strijdtoneel is? Waar het Woord van de Heere opengaat, ontmoet de Heilige Geest zondaren. In ‘de werkplaats van de Geest’ wordt strijd geleverd. Zelfs als het Woord me in liefde raakt, geef ik mij doorgaans niet zomaar gewonnen. De Heilige Geest verandert me door de genade van Jezus naar Zijn Beeld (2 Kor. 3, 18). En dat gaat (meestal) niet zonder slag of stoot.
Strijd
Het zal niemand verbazen dat de boze tijdens de eredienst probeert om het werk van de Heilige Geest te verstoren. Die strijd begint al bij de voorbereiding van de verkondiging, maar die stopt zeker niet bij de deur van de kerkzaal. De dienst mag omringd worden met een vurige muur van gebed! Zoals Aäron en Hur de arm van Mozes ondersteunden in de strijd van Israël tegen Amalek, zo mogen de broeders bijstand geven met hun gebeden. En onderschat de kracht daarvan alstublieft niet.
Gebed voor en na de dienst is broodnodig. Want ‘de strijd van de Heere tegen Amalek zal van generatie op generatie zijn’, tot vandaag toe (Ex. 17, 16)! Laat er vanuit de consistorie een muur van gebed opgetrokken worden voor de voorganger en voor de mensen die onder het Woord zijn.
Dat is trouwens voluit missionair. Er wordt geen hart voor Jezus ingewonnen zonder een voortdurend gebed. Zelf geloof ik niet dat de eredienst de eerste plek is waar God mensen ontmoet. Vaak gaan aan de eerste kerkgang van een buitenstaander keukentafelgesprekken vooraf. Er is na de dienst een complete gemeente die gasten kan verwelkomen. Laat daarom de geestelijke leiding van de gemeente zich inzetten voor het gebed rondom de eredienst.
Voor mijzelf neemt het gebed van de ouderling of diaken altijd de eerste last van mijn schouders. Het laat me beseffen dat de verkondiging een gedeelde verantwoordelijkheid is. We strijden samen en ik leef van die bijstand. Dat is natuurlijk (allereerst!) de Bijstand van de Heilige Geest, maar die krijgt ook vorm in het gebed in de consistorie. Zou het woord ‘Gebedskamer’ niet prachtig op de deur van de consistorie staan?
S.P. Roosendaal, Nieuwe Pekela