Vanavond ben ik op bezoek bij Jan Jaap Wubs. Hij heeft als hobby muziek maken en zingen. Een paar weken geleden hebt u in dit blad al iets kunnen lezen over zijn voorstelling ‘Johannes vertelt’. Ik had gehoord dat hij een speciale manier van vakantie vieren had, namelijk ‘eilandhoppen’. Hij wil daar wel iets over vertellen.
‘Een paar jaar geleden wilde ik van Ameland naar Schiermonnikoog gaan, zonder eerst naar de vaste wal te moeten. Na wat zoeken kwam ik terecht bij ’eilandhopper.nl’, een varende dienstregeling over de Wadden. Ik heb toen met hen een overtocht gemaakt. Ik vond dat zo leuk, dat ik sinds die tijd elk jaar een weekje ga eilandhoppen vanaf Lauwersoog. We komen sowieso op Ameland, Terschelling en Vlieland, meestal ook op Schiermonnikoog en in sommige weken past ook Texel nog in de route. De vaartijden en de routes zijn sterk afhankelijk van de getijden, die per week anders zijn.'
Willem Jacob
'Het schip waarop ik vaar heet de Willem Jacob, een vrachtschip uit 1889. Nu is het vrachtruim omgebouwd tot een moderne keuken, met eettafels en een zithoek. Voorin is de slaapruimte waar zo’n twintig stapelbedden kunnen staan. Die kunnen voor zover nodig ook slim weggeborgen worden. Dan heb je meer loopruimte in het slaapvertrek. Aan de buitenkant heeft het nog steeds een authentieke uitstraling: veel houtwerk en bruine zeilen.
De bemanning bestaat uit drie personen: een schipper, een maat en een kok. De schipper en de maat zijn samen prima in staat om het schip te zeilen, als passagier hoef je dus niet helpen, maar het mag wel. Ik vind dat heel leuk. Door het jaar heen zeil ik eigenlijk nooit, maar er wordt altijd goed uitgelegd wat je mag doen en het komt ook snel weer terug. De fok en het grootzeil ophijsen, de bakstaag verzetten, mee het kluivernet in om de kluiver (het allervoorste zeil) los te maken, of even aan het roer. Dat laatste is wel lastig, want een groot schip reageert traag en de wind en de stroming spelen ook met het schip.'
Laagtij
'De kok zorgt voor heerlijk eten. Eén van mijn favoriete momenten, als we overdag zeilen, is tegen de middag. Er is dan vaak wel een soepje klaar en dat ruik je dan ook al op het achterdek. Die combinatie van de zeelucht, van het schip zelf, samen met de geuren uit de kombuis… dan denk ik "O ja, we zijn er weer".
Het Wad is een prachtig gebied om te varen. Soms vallen we droog bij laagtij. Dan kun je even van het schip, bij mooi weer zwemmen als er bijvoorbeeld dichtbij een vaargeul is. Soms gebeurt dat droogvallen ’s nachts. Dan kun je een wandeling maken, en daarna weer lekker terug naar bed. Een zonsopgang bij laagtij midden op het wad is óók heel mooi.
Tussendoor is er vaak wel gelegenheid om een eiland op te gaan. "Even het dorpje in", of een stuk fietsen. Ik hou er ook van om bijvoorbeeld op de noordwestkant van Terschelling door de duinen te struinen. Muziekje op de MP3-speler, of soms een preek of bijbelstudie.'
Psalm 8
'Vorig jaar zeilde ik mee rond 13 augustus, de periode dat er veel vallende sterren te zien waren vanwege de Perseïden-regen. Eilandhopper organiseerde toen speciale late avond-tochten om dat met een sterrenkundige te bekijken. We lagen plat op het dek (of op de roef in mijn geval) en hij vertelde op een mooie manier hoe dat nu allemaal zo kwam, die vallende sterren. Dan voel je jezelf wel heel klein. Een beetje zo’n Psalm 8-moment, als je naar de nachtelijke hemel kijkt, en iemand die ervoor gestudeerd heeft vertelt je hoe onmetelijk groot ons zonnestelsel alléén al is. En kijk! Weer een vallende ster, nummer twintig.
Deze keer zeil ik iets eerder in augustus. Geen vallende sterren dus, maar ik kijk er net zo goed wel weer naar uit. Alleen, dit jaar ga ik niet de hele week mee met de Willem Jacob, maar halverwege stap ik bij Terschelling over op een schip van de Horizontoer, een varend muziekfestival langs de Wadden. Ik was ze voorgaande jaren al wel eens tegengekomen. De combinatie van zeilen en muziek spreekt me ook wel aan.’
Ik wens Jan Jaap een fijne vakantie en bedank hem hartelijk voor zijn verhaal.
Janneke van der Molen, Bierum